|پیام ما| مرکز آمار ایران مدعی است که نرخ بیکاری در تابستان امسال به ۷.۹ درصد رسیده «که کمترین میزان نرخ بیکاری در دولت سیزدهم به‌شمار می‌رود.» اما با نگاهی به جداول منتشرشده از سوی این مرکز، آمارهای قابل تاملی از مشارکت اقتصادی و نرخ اشتغال در شهرها و روستاها دیده می‌شود. در گزارش جدید مرکز آمار ایران، کماکان تعریف از شاغل بودن افراد همان «یک ساعت کار در هفته» است که در دولت «محمود احمدی‌نژاد» به‌عنوان تعریف از شاغل بودن پذیرفته شد. مسئولان وزارت کار در دولت‌های مختلف بارها اعلام کرده‌اند که محاسبه آمار جمعیت شاغل با معیار «یک‌ساعت کار در هفته» بر اساس استاندارد سازمان بین‌المللی کار(ILO) صورت می گیرد و شمار چنین شاغلانی را ناچیز می‌دانند. با‌این‌حال اگرچه مرکز آمار میزان بیکاری را کاهشی می‌داند، اما دربارهٔ میزان مکفی دستمزد و از طرفی قرار گرفتن افراد شاغل زیر خط فقر صحبتی به میان نمی‌آورد.

«محمدجواد ظریف» وزیر سابق امور خارجه در جلسهٔ رونمایی از کتاب «سازمان‌های بین‌المللی: اصول و چالش‌ها» در پاسخ به سؤال یکی از حضار در مورد «کنوانسیون خزر» توضیح داد: «ما چند سال روی مشاع بودن کاسپین تأکید کردیم. اگر کنوانسیون جامع خزر را امضا نکرده بودیم، همان بلایی که در بستر بر سر ما آوردند، در ساحل هم بر سر ما می‌آوردند. در معادلات بین‌المللی یا شما دور میز می‌نشینید، یا روی میز قرار می‌گیرید؛ حالت سومی وجود ندارد. نمی‌شود جلوی این روند را گرفت. این یک واقعیت است. اگر می‌خواهیم تأثیرگذار باشیم و می‌خواهیم از آرمان‌هایمان که در جهت منافع ملی ما هستند دفاع کنیم، باید پشت میز باشیم، نه روی میز. مهمترین دستاورد این بود که دیگر اعضا را متقاعد کردیم قوانین بین‌المللی دریاها در مورد کاسپین صادق نیست.»

در ﻣﯿﺎن ﺳﺮﻓﺼﻞ‌ﻫﺎی ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﻪٔ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ردﯾﻒ درآﻣﺪﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ۷۶ﻫﺰار ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﺗﻮﻣﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ را داﺷﺖ. در ﻣﺼﺎرف ﻋﻤﻮﻣﯽ دوﻟﺖ ﻧﯿﺰ اﻋﺘﺒﺎرات ﻫﺰﯾﻨﻪ‌ای و ﺗﻤﻠﮏ داراﯾﯽ‌ﻫﺎی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ‌ای اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ. ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﺼﻮﺑﻪٔ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﺳﻘﻒ ﺑﻮدﺟﻪٔ ﮐﻞ ﮐﺸﻮر از رﻗﻢ ۵۱۰۹ ﻫﺰار ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﺗﻮﻣﺎن ﺑﻪ رﻗﻢ ۴۹۹۴ ﻫﺰار میلیارد تومان کاهش یافت (۱۱۵ﻫﺰار ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﺗﻮﻣﺎن).

در مذمت فقر گزاره‌های بسیاری مطرح شده و می‌شود و فقر یک امر ناپسند در تمامی ادیان، تمدن‌ها و ایدئولوژی‌ها است. رفع فقر و ریشه کنی آن نیز وجه مشترک آرمان‌ها و شعارهای مردم و احزاب در دگرگونی‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوده و هست و نقطهٔ اشتراک نظریات مربوط به تکالیف دولت‌ها است. در نکوهش فقر در اسلام همین بس که پیامبر اکرم (ص) آن را شدیدتر از قتل دانسته و فرموده‌اند: «الفقر اشد من القتل» و حضرت علی(ع) فقر را «الموت الاکبر» خوانده‌اند. اما یکی از تعابیر جالب توجه و درعین حال تلخ در باب فقر آنجاست که حضرت ابراهیم (ع) فقر را از آتش نمرود بدتر دانسته است. از حضرت رسول (ص) نقل است که فرمودند: «خداوند متعال به ابراهیم (ع) وحی فرمود که من تو را آفریدم و به آتش نمرود گرفتارت کردم. اگر تو را به فقر مبتلا کنم و شکیبایی را از تو بر گیرم، چه خواهی کرد؟ ابراهیم (ع) گفت: خداوندا! فقر برایم سخت‌تر از آتش نمرود است» (جامع الأخبار: ص ۲۹۹ ح ۸۱۷) نکته حائز اهمیت در این حدیث این است که حضرت ابراهیم (ع) بت‌شکن که به مقام برگزیده نائل شده و به فرمان خدا تیغ بر گلوی اسماعیل می‌نهد و با طیب خاطر وارد آتش نمرود می‌شود، آتش فقر را بدتر از آتش نمرود می‌داند و می‌گوید که تحمل فقر برای او سخت‌تر از رفتن به دورن آتش نمرود است. اینجاست که می‌توان به اهمیت تکلیف دولت‌ها در رفع فقر و ایجاد نظام تأمین اجتماعی فراگیر پی برد.

با وجود تصویب سند ملی آمایش سرزمین توسط شورای عالی آمایش سرزمین در اواخر دولت دوازدهم، این سند ناقص بوده و با وجود پایان یافتن فرصت‌های زمانی (یکساله و کمتر از یک‌سال) ذکرشده در متن سند برای تکمیل آن، این امر توسط دولت سیزدهم صورت نگرفته است، پیشنهاد می‌شود از فرصت تدوین لایحهٔ برنامهٔ هفتم توسعه استفاده شود و دولت مکلف به تکمیل سند ملی آمایش (موارد مذکور در بخش الزامات و پیش‌نیازهای سند) در سال اول برنامه و بازنگری و هماهنگی اسناد آمایش استانی با آن در سال دوم برنامه شود.