نتایج جستجو برای: وزارت کشور
نمک دریاچه مهارلو ۱۰۰ درصد آلوده و غیربهداشتی است
رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز گفت: نمک‌های موجود در بازار استان فارس که از دریاچه مهارلو تهیه شده‌اند، نه تنها باکیفیت و مناسب نیست، بلکه ۱۰۰درصد آلوده و غیربهداشتی است.
3.7 میلیون هکتار از اراضی آبی علت گردوغبار هستند
رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست گفت: 5 میلیون هکتار از اراضی کشاورزی کشور منشا گردوغبار هستند که 3.7 میلیون هکتار آنها اراضی آبی محسوب می‌شوند.
خاک کشور ۱۵ برابر تحمل آن فرسایش دارد
ایران به لحاظ قرار گرفتن در منطقه خشک و نیمه خشک در زمینه خاک حاصلخیز غنی نیست و ۱۰ تا ۱۵ برابر تحمل خاک، فرسایش داریم، در حالی که متوسط سرانه اراضی قابل کشت در ایران حدود ۱۶ صدم درصد است اما این عدد در دنیا بالای ۲ دهم است.
پسماند، عامل اصلی آلودگی خاک است
همین چندروز قبل یعنی هفتم آذر بود که دولت اعلام کرد آیین‌نامهٔ اجرایی قانون حفاظت از خاک را به‌زودی ابلاغ می‌کند. تصویب این قانون در ایران، راهی نسبتاً طولانی را طی کرد و سرانجام در خردادماه ۱۳۹۸ به تصویب رسید و ابلاغ شد. از زمان تصویب این قانون، با وجود تلاش برای تحقق قانون حفاظت از خاک، نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است که اثربخشی قابل‌مشاهده‌ای از قانون مذکور برای کاهش فرسایش و آلودگی خاک، حاصل نشده است. البته این آمار براساس تحلیل نتایج در کل سطح کشور است و در استان‌های نفت‌خیز، آلودگی‌های خاک ناشی از منابع نفتی، بر دیگر منابع آلودگی خاک، پیشتازي می‌کند. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی که به بررسی قانون حفاظت خاک اختصاص داده و آن را اسفند سال گذشته منتشر کرده است، نوشت: «براساس آخرین آمارهای ارائه‌شده، میزان فرسایش خاک در ایران حدود ۱۵.۴ تن در سال در هکتار است که این مقدار، بالغ بر شش برابر متوسط جهانی آن است. همچنین مسئلهٔ آلودگی خاک در کشور آن‌طور که انتظار می‌رود کاهش محسوسی پیدا نکرده است. نتایج پایش آلودگی خاک انجام‌شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست در سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰، گویای آن است که بالغ بر ۶۰ درصد موارد آلودگی، در خاک‌های دارای کاربری صنعتی و کشاورزی شناسایی شده است. درخصوص منابع آلاینده، نتایج نشان می‌دهد که عامل آلودگی خاک در بیش از ۶۰ درصد موارد پایش‌شده ناشی از پسماند است.
پیشگیری از فرونشست جا ماند
|پیام‌ما| چندروز قبل خبر آمد چند مدرسه در اصفهان به‌دلیل فرونشست تخلیه شده است. عمق ترک دیوارها آنقدر زیاد بود که بچه‌ای خردسال در آن جا می‌گرفت. فرونشست در اصفهان مرحلهٔ بحران را رد کرده، اما ماجرا به این استان ختم نمی‌شود. از میان ۳۱ استان کشور، ۱۸ استان با این پدیده روبه‌رویند و در روزهای اخیر «احمد وحیدی»، وزیر کشور دربارهٔ این موضوع صحبت کرده و گفته است «برای مقابله با فرونشست زمین که یک بحث بحرانی است، نمی توان با سازوکار عادی فعالیت‌ها و برنامه‌ها را دنبال کرد. باید با اولویت پیگیر تأمین منابع مورد نیاز پیش‌بینی‌شده در این زمینه بود و به‌سرعت اقدامات پیشگیرانه را انجام داد.» این در‌حالی‌است که روز گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در گزارشی به اظهارنظر کارشناسی دربارهٔ «لایحهٔ فرونشست زمین»، لایحه‌ای که اسفند سال گذشته به مجلس ارسال شد، پرداخت و ایرادات این لایحه را برشمرد. بااین‌حال، «علی بیت‌اللهی»، عضو هیئت‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی معتقد است در سال‌های گذشته همگام با بحران پیش رو عمل نکرده‌ایم و هرچند قوانین بسیار مهم‌اند، اما روی زمینِ کار عملیاتی انجام نگرفته است.
از آذر و توران، ایران و فیروز چه خبر؟
معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: «آذر» و «توران» - دو توله یوز ماده - یکساله شده‌اند و وضعشان خوب است. «ایران« - ماده یوز - هم در وضعیت مناسبی قرار دارد و فعلا حاملگی در کار نبوده است. «فیروز» -یوز نر- نیز در سلامت به سر می‌برد.
دو پرسش اساسی دربارهٔ نقشهٔ راه آب
متفاوت، اما یکی مثل همه
همه حرفشان یکی است. می‌گویند ما ترحم نمی‌خواهیم. ما هم شهروندیم مثل همه و فقط تفاوت‌هایی باهم داریم. همانطور که یکی قدش از دیگری بلندتر یا کوتاه‌تر است، کسانی هم هستند که تفاوت‌هایی در توانایی‌هایشان با بقیه دارند. نه مدرسه‌های جدا، نه فضاهای ویژه فقط یک چیز می‌خواهیم و آن پذیرش اجتماعی است. اینکه جامعه آغوشش را به‌روی‌مان باز کند. این چیزی است که نه‌فقط افراد دارای معلولیت که خانواده‌هایشان در هر گپ‌وگفتی به آن اشاره می‌کنند. هرچند که نبود امکانات، برنامه‌ها، زیرساخت‌ها و نظارت مناسب از سوی دولت‌ها مزید بر علت خانه‌نشینی بسیاری از این افراد شده، اما گاهی چیزی از جنس چشم‌پوشی ناخواسته بر نیاز این افراد برای ادغام در جامعه از سوی عموم ما مردم، آنها را گوشه‌گیر کرده است. «لیلا مهردانا»، دبیر کانون توانگران امروز و فعال حوزهٔ افراد دارای معلولیت، در این باره می‌گوید: «درهای بسته را به‌روی این بچه‌ها باز کنید و بگذارید در کنار سایرین در جامعه حضور داشته باشند. هرچند آنها توانایی‌هایشان متفاوت است، اما توانمندند و در بسیاری از فعالیت‌ها به‌واقع نخبه‌اند.»