بایگانی مطالب برچسب: عدالت آموزشی
غیبت دانش‌آموزان معلول در مدارس عادی
با وجود ابلاغیه‌های متعدد وزارت آموزشوپرورش از دههٔ ۷۰ به مدارس و اسناد بالادستی مبنی‌بر ضرورت تحصیل همهٔ کودکان در عین تفاوت‌هایشان در کنار یکدیگر، هنوز بسیاری از دانش‌آموزان با نیازهای ویژه و دارای معلولیت در مدارس استثنایی‌اند و مدارس کمی پذیرای حضور آنها هستند. دانش‌آموزانی که اگر برنامه‌های آموزش فراگیر در مدارس به‌شکل اصولی اجرا شود، می‌توانند در جامعه ادغام شوند و کنار همسالانشان آموزش ببینند و به افراد توانمندی در آینده تبدیل شوند. در این راستا، صاحب‌نظران این حوزه در پاسخ به این سؤال کلیدی که چه موانعی از اجرای آموزش فراگیر جلوگیری می‌کند به «پیام ما» از کمبود نیروی آموزش‌دیده در مدارس، سلب مسئولیت وزارت آموزشوپرورش عمومی از اجرای برنامه‌ها آموزش فراگیر و فقدان نگرش کیفی به افراد با نیازهای ویژه در آموزش وپرورش گفتند.
دفاع از آموزش به‌مثابه امر اجتماعی
پیش نشست بیستمین همایش سالانهٔ انجمن مطالعات برنامه درسی ایران با عنوان «تنوع مدارس و عدالت» روز پنجشنبه، ۱۶ آذرماه برگزار شد. اعضای نشست «محمود مهرمحمدی» استاد بازنشستهٔ دانشگاه تربیت مدرس، «میرزین‌العابدین برخه» مشاور اسبق مدارس غیردولتی وزارت آموزشوپرورش، «فاطمه مقدسی» پژوهشگر در حوزهٔ فقر و عدالت آموزشی و «عباس معدن‌دار آرانی» عضو هیئت‌علمی دانشگاه لرستان بودند. در ادامه خلاصه‌ای از صحبت‌های مطرح‌شده در این نشست آمده است.
وزیر «عدالت آموزشی» را زیر گرفت
وزیر آموزش و پرورش در یک برنامه تلویزیونی، هزینه آموزش مدارس خاص را با قیمت خودرو مقایسه کرد
مهاجرت معلمان از استان‌های مرزی
مدرسه خوب برای هر کسی تعریفی دارد. برای بسیاری از پدران و مادران دانش آموزان مدارس کلانشهرها مدرسه خوب یعنی معلمان باکیفیت، فضای آموزشی، امکانات مناسب، کلاس فوق برنامه و… اما در شهرهایی از این سرزمین مدرسه خوب یعنی مدرسه ای که با شروع سال تحصیلی صندلی معلمانش خالی نباشد. فقط همین. هر سال صندلی معلمان بسیاری از مدارس مناطق کم‌برخوردار خالی می‌ماند. آنهایی هم که گذرشان به این مناطق می‌افتد کمتر پیش می‌آید که تا پایان دوره خدمت در آن منطقه بمانند. چرا؟ مگر کار در این مناطق چگونه است که معلم‌های کمی پیدا می‌شوند که عمرشان را در این مسیر صرف کنند؟ قانون جذب نیروی انسانی بومی هم نتوانسته نیازهای این مناطق را برطرف کند. هنوز راه‌هایی برای حضور معلم‌هایی از استان‌های دیگر در مناطق کم‌برخوردار وجود دارد که بیایند و یکی دو سالی بمانند و بعد انتقالی بگیرند و به شهر‌های دیگری بروند و جایشان خالی بماند. با وجود انگیزه قانون گذار برای جذب نیروهای بومی اما همین قوانین موجود هم پر از حفره‌هایی است که موجب شده معلم ها صندلی‌هایشان را ترک کنند. این گزارش دشواری‌های جذب و نگهداشت معلمان در استان‌های کم برخوردار را روایت می‌کند.
