آذر ۱۳۹۹، نیروگاه زباله‌سوز نوشهر با ظرفیت پذیرش ۲۰۰ تن زباله در روز و قول تولید سه مگاوات‌ساعت برق، با صرف اعتباری ۲۰۰ میلیارد تومانی افتتاح شد. این مراسم با حضور حسین‌زادگان؛ استاندار وقت مازندران، دکتر محسنی بندپی؛ نماینده مردم نوشهر، چالوس و کلاردشت، محمد زرودی؛ مدیر عامل وقت پسماند استان و دیگر مدعوین از طریق ارتباط ویدیویی با حسن روحانی رییس جمهور وقت، رسماً ولی ناقص، افتتاح شد. علی امانی، شهردار نوشهر در آن زمان، اعضای شورای شهر و سایر مسئولان شهری و شهرهای اطراف هم حضور داشتند و به افتتاح پروژه‌ای تن دادند که تاکنون تکمیل نشده و هنوز با مشکلات مختلفی در ساختار و ابنیه، مواجه است. افتتاح این پروژه مهم و با ارزش، بسیار شتابزده انجام شد. هر چند مشکلات تامین آب، برق و زباله کافی برای کارکرد زباله‌سوز از ابتدا وجود داشت ولی مشکلات محیط زیستی و بهداشتی که کارکرد ناقص و نادرست این زباله‌سوز بر مردم منطقه تحمیل می‌کند قابل چشم‌پوشی و کتمان و ساده‌انگاری نیست.

«استان مازندران در آستانهٔ یک تحول بزرگ هم در حوزهٔ اقتصادی و هم در حوزهٔ اقتصاد گردشگری قرار گرفت، با اجرای طرح می‌توان منطقه را از حالت بالقوهٔ کنونی به قطب بالفعل اقتصادی گردشگری شمال کشور تبدیل کرد.» این نقل قولی از «مسعود یعقوبی»، شهردار چالوس است. طرحی که از آن سخن گفته همان طرح پارک جنگلی در عرصهٔ شش هزار هکتار از جنگل‌های منطقهٔ «ورگاویج»، «خانیکان» و «پلهم کوتی» است. طرحی که به گفتهٔ مسئولان،‌ در حد آلاچیق است و قرار نیست سازهٔ سنگینی در منطقه احداث شود. پرسش این است که چنین طرحی می‌تواند در استانی که بیشترین گردشگر کشور را دارد، تحول بزرگی ایجاد کند یا بازهم واگذاری انجام می‌‌شود و بعد سرمایه‌گذار کتابچه‌ٔ طرح را کنار گذاشته و بنا به صلاحدید خود عمل می‌کند؟