آیا وقتی با یک پیام مواجه می‌شویم، آن را باور می‌کنیم؟ یا منبع و درستی پیام را جـویـا مـی‌شـویـم و سپـس دربـارۀ قابل‌اعتمادبودن آن تصمیم می‌گیریم؟ واقعیت این است که تعداد پیام‌هایی که روزانه با آن‌ها مواجه می‌شویم فراوان است و نمی‌توان درستی هریک را پایش کرد. بنابراین به نظر می‌رسد تنها راه معقول ، حفظ تردید دربارۀ فرسته‌های رسانه‌های اجتماعی و تحقیق در مورد برخی و نادیده گرفتن شمار بسیاری از پیام‌هاست. اما آیا همه این کار را انجام می‌دهند؟ این‌ها پرسش‌هایی است که برای نویسندگان مقالۀ «مدیریت دانش در عصر پیام‌های غیرقابل‌اعتماد» مسئله‌ساز شده است. در ادامره بـا مـرور ایرن پـژوهـش، بـه ایـن پرـسش‌ها پاسخ می‌دهیم.

فهرست سرخ گونه‌های در معرض خطر که توسط اتحادیهٔ جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) منتشر می‌شود، پنجشنبهٔ هفتهٔ گذشته به‌روزرسانی شد و در این فهرست جدید، یک گونه گربه‌سان به‌نام «سیاهگوش ایبریایی» با نام علمی (Iberian lynx Lynx pardinus)، از وضعیت «در معرض خطر» (EN) به وضعیت «آسیب‌پذیر» (VU) ارتقاء پیدا کرد. ارتقایی که با‌وجود برنامه‌های متعدد حفاظت و احیا،، معمولاً برای گوشت‌خواران رخ نمی‌دهد. وب‌سایت IUCN از این پروژه به‌عنوان «بزرگترین پروژهٔ احیاء یک گونه گربه‌سان» یاد کرده و موفقیت آن را نتیجهٔ همکاری بین نهادهای مختلف، از سازمان‌های دولتی و مؤسسات علمی تا کشاورزان و شکارچیان و جوامع محلی دانسته است. وضعیت سیاهگوش ایبریایی در اسپانیا و پرتغال، دو دههٔ قبل بی‌شباهت به یوزپلنگ آسیایی در ایران نبود. اما امروز با وجود آنکه برنامه‌های مختلف حفاظت هر دو گونه در جریان است، یوزپلنگ آسیایی هنوز در وضعیت «بحرانی» (CR) به‌ سر می‌برد.

«عبدالحسین وهاب‌زاده» خالق ایده و مؤسس نهاد «مدرسۀ طبیعت» در ایران است. ایده‌ای که در گسترش فراگیر در مدت‌زمانی کوتاه، توفیقی چشم‌گیر داشت؛ گرچه موانعی بر سر راه گسترش نهاد مدرسۀ طبیعت قرار گرفته است، اما ترویج ایده متوقف نمانده و با تجهیز تئوریک در حوزۀ اندیشه و ایجاد بحث‌های پرشور در سطح جامعه، راه خود را از میانۀ معابر پرپیچ‌وخم و سنگلاخی، عمیق‌تر و جدی‌تر گشوده است. بسیاری از مکاتب و اندیشه‌های تربیتی یا مبتنی بر شاخه‌ای از فلسفه هستند، (ایده‌الیسم، رئالیسم، طبیعت‌گرایی، اگزیستانسیالیسم و ...) و یا مبتنی بر نوعی ایدئولوژی (ملی‌گرایی، لیبرالیسم، محافظه‌کاری، آرمانشهرگرایی و ...)؛ اما ایدۀ مدرسۀ طبیعت که در آن پرورش مقدم بر آموزش است و طبیعت نخستین مدرسه به حساب می‌آید، هرچند ممکن است قرابتی در ظاهر با فلسفۀ تربیتی طبیعت‌گرایانه «روسو» و نزدیکی‌هایی با ایدئولوژی تربیتی لیبرالیستی «جان لاک» داشته باشد، اما نگاه به کودک و شیوۀ یادگیری و محیط مساعد برای پرورش و شکوفا شدن او از تاریخ زیستی گونۀ انسان و زیستگاه و شیوه‌های قدیمی و آزموده شده در بستر طبیعت و تاریخ تکامل انسان سرچشمه می‌گیرد.

پاریس، بدون گردشگر در بحبوحه بازی‌های المپیک مانده است. به نظر می‌رسد که بازی‌های المپیک تأثیر معکوسی بر صنعت گردشگری و هتل‌داری پاریس داشته و هزینه‌های بالا در کنار گرمای شدید، گردشگران را از رزرو هتل در این شهر برای تماشای بازی‌ها منصرف کرده است.