نتایج جستجو برای: توفان
ریزگرد؛مهمان ماندگار خراسانجنوبی
جبران خسارتهای تغییر اقلیم
بهانۀ واهی «طالبان»
«زابل»؛ رتبه اول آلودگی هوا
خطر انحطاط تمدن ایران
افزایش تولید برق بدون انتشار کربن
بلای خطای ادراکی در سیاستگذاری انرژی
چندسالی است که جهان روی دور تند استفاده از از انرژیهای تجدیدپذیر مختلف افتاده است. در برخی مناطق جهان و به دلیل تحولات ژئوپولتیکی نیز موضوع از یک تلاش اقتصادی یا محیط زیستی فراتر رفته و به مسابقهای برای تضمین حیات بدل شده است. در ایران ما اما گویا نه فقط شوقی به چشم نمیآید، بلکه در برخی موارد، حتی کوششی در مسیر معکوس یعنی تداوم تعهد به انرژیهای فسیلی به وضوح قابل رصد است. در این یادداشت قصد تحلیل فنی اقتصاد انرژیهای تجدیدپذیر ایران یا پرداختن به حجم غیرقابل باور عقبافتادگی ایران در این بخش را ندارم. بلکه صرفا تلاش خواهم کرد از منظر ماهیت فلسفی و ادراکی به چرایی عدم تمایل به توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در ایران بپردازم. این یادداشت البته متکی به تجربیات و پدیدارهایی است که طی سالها کار در رسانهها در زمینه انرژی کسب کرده و دیدهام.
بلای خطای ادراکی در سیاستگذاری انرژی