کارزاری با نام درخواست ادامه یافتن حضانت مادران پس از هفت سالگی کودک در وب‌سایت کارزار در جریان است که با هشتگ #صدای_مادران پیگیری می‌شود. در بخشی از متن این کارزار خطاب به معاون امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری آمده است: «اینجانبان، مادران این سرزمین که ناگزیر به جدایی از همسر خود شده‌ایم، اعلام می‌داریم که رنج پرورش هفت سال نخست کودک بسیار دشوار است و چنان‌چه رنج اندیشیدن به جدایی از فرزند دلبندمان پس از هفت سال نیز به آن افزوده شود، ظلمی است ناروا بر مادران این سرزمین؛ همان مادرانی که خداوند دامان آنان را برای پرورش فرزند انتخاب کرده و به پاس لطیف بودن طبع و احساس زنانگی و سعه صدر بی‌شمار برای تربیت فرزندان از هیچ فداکاری و ایثاری دریغ نمی‌کنند. از سوی دیگر، جدایی از مادر، آن هم به اجبار، تنها به علت قانونی خشک و انعطاف‌ناپذیر که حداقل انتخاب پدر یا مادر را پس از هفت سالگی به رای و نظر فرزند نمی‌سپارد که فرزند خود با توجه به دلبستگی و احساس تعلق به پدر و مادرش، زندگی با یکی را برگزیند، ظلم به کودک است.» امضاکنندگان این کارزار می‌خواهند از این راه پیگیر «جلوگیری از جدایی مادر و فرزند پس از هفت سالگی » شوند. این کارزار از ۰۱ مهر ۱۴۰۰ آغاز شده و تا ۰۱ آبان ۱۴۰۰ ادامه دارد. همچنین این کارزار از کارزارهای پرمخاطب بوده و از سوی بیش از 9هزار و ۱۰۰ نفر امضا شده است.