«نه گفتن» حتی به رییس جمهور!

۱۹ مرداد ۱۴۰۳، ۲۲:۲۶

کارکرد و کارنامه سازمان حفاظت محیط زیست در پنج دهـه گذشته بیانگر آن است که در پـی فانتزی‌انگاری شرح وظایف و ماموریت‌های این سازمان مهم و زیربنایی از سوی دولتمردان نمی‌توان امید چندانی برای بهبود محیط‌زیست کشور بدان بست، مـگـر آنــکـه ریــیسی کـارکـشته، کـاربـلد، متخـصص و مـتعهـد و بـرخوردار از روحـیه هـمـکـاری و تـوانـمـنـد بـرای بکـارگیری پتانسـیل‌های بی‌پایان مردمـی ‌برای برون رفـت از چالش‌های محیط‌زیست کشور در راس آن قرار گیرد و با پشتیبانی اصل ۵۰ قانون اسـاسی بخشی از تـوان خود را برای دگرگون ساختـن نگاه دولـت و مجلس به گزاره محیط‌زیست هزینه نمـاید.

کارگزاری محیط‌زیست رو به افول کشـور، مدیری می‌خواهد که نه تنها هرگز در انـدیشه تمدید دوره ریاست چهار ساله خود در دولت بعدی نباشد، بلکه هر آن آماده برکناری در پی ایستادگی در برابر درخواست‌های غیرقانونی همکاران خود در هیات دولت نیز باشد و رفتن با سربلندی را بر ماندن با سرافکندگی و نادیده انگاشته شدن از سوی وزارتخانه‌ها و دیگر نهادهای تصمیم ساز برتری دهد. رییسی که از توانایی نه گفتن حتی به شخص رییس‌جمهور نیز برخوردار باشد و بتواند این «نه» یا «نه‌های» پی در پی را اگر نیاز بود با صدایی رساتر و بلندتر در تالار هیات دولت طنین‌انداز کند!

پیش‌بینی‌پذیر است که دوره مدیریت چنین رییس سازمانی دیری نخواهد پایید. ولی آنچه که مهم است، تلاش برای نهادینه‌‌سازی گزاره و پرسمان «غیرفانتزی بودن» محیط زیست از سوی رییس جدید این سازمان و تیم همکاران اوست! محیط زیست ایران، امروز به چنین رییسی نیاز دارد. نمی‌دانم از میان نامزدهای ریاست این سازمان کدام یک چنین رویکردی را پذیرا هستند و حاضرند تا جایگاه معاونت ریاست جمهوری و میز و صندلی‌های اتاق ریاست سازمان حفاظت محیطزیست را در راستای نهادینه‌سازی آرمان‌های محیط‌زیستِ غیرفانتزی به قربانگاه بفرستند و البته نام، روش، منش و نگرش خود را جاودان سازند.

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:

سازمان حفاظت محیط زیست، محیط زیست، هیات دولت