«سُپ‌بافی» مصداق بارز صنایع دستی در معرض فراموشی است. شاهد این ادعا هم این است که این هنر فقط در روستای «چاه نهر» لارستان و با دستان هنرمند ۵ نفر خلق می‌شود. از روزگاری که در این روستا زن‌ها و شوهرها کنار هم می‌نشستند و «سُپ‌بافی» می‌کردند، سال‌ها گذشته. اکنون روستا خالی شده و دیگر کسی کنار دست «مش رمضون» و «بی‌بی نسا» نمی‌نشیند تا فوت و فن کار را یاد بگیرد و سینی یا به زبان محلی سُپ ببافد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان گیلان از تصویر برداری یک قلاده خرس قهوه ای در منطقه شکار ممنوع اشکوارت شهرستان رودسر واقع در شرق استان خبر داد.

با وجود اینکه ایران به تکثر اقوامش مشهور است، اما بی‌توجهی به مفهوم‌پردازی عملیاتی در حوزهٔ مفاهیم هویت و اقلیت‌ها متناسب با مناسبات اجتماعی خاص جامعه، آیندهٔ این افراد را با ابهام مواجه کرده است. مسئله‌ای که مؤسسهٔ رحمان را بر آن داشت که در میز آینده‌پژوهی قومیت با حضور پژوهشگران اجتماعی و جامعه‌شناسان و استادان علوم سیاسی و مطالعات راهبردی به بحث و گفت‌وگو بنشینند. این نشست که با حضور متخصصان برگزار شد، هدف اصلی خود را پیش‌بینی سناریو‌های پیش روی هویت ملی و راهبردهای بدیل مواجهه با چالش‌های احتمالی آینده قرار داده بود. پژوهشگران مؤسسهٔ رحمان در این نشست، یافته‌های مطالعهٔ خود از سناریو‌های پیش‌ روی قومیت‌ها ارائه دادند و به‌عقیدهٔ آنان غلبهٔ توسعهٔ مرکزگرا، رنج محرومیت را برای اقوام ادامه‌دار خواهد کرد. اما جامعه‌شناسان حاضر در این نشست در نقد این پژوهش، چالش اصلی ایران در مواجهه با مفاهیم هویتی را وارداتی بودن آن‌ها و فقر نظری دانستند و توصیه کردند که پژوهشگران در وضعیت بی‌گفتمانی امروز و تقویت شدن سوژهٔ شخصی و مدنی، درک متقدم هویت‌های جدید را اولویت قرار دهند؛ چراکه دور از انتظار نیست که در این وضعیت تعارضات و شکاف‌های قومی سر باز کنند.