نتایج جستجو برای: مشهد
دو روایت متناقض از کمبود معلم
این روزها اخبار کمبود معلم از سراسر کشور بهویژه شهرهای بزرگ، بیشتر از همیشه شنیده میشود. مسئلهای که برخی استانهای کمبرخوردار سالهاست به دلیل شرایط جغرافیایی، زیرساختهای ضعیف، فقر و… با آن مواجه هستند. یکی از این استانها سیستان و بلوچستان است. هفته گذشته معینالدین سعیدی، نماینده چابهار از کمبود ۱۵ هزار معلم در این استان خبر داده بود. البته داوود گلی، مدیر روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش سیستانوبلوچستان درباره این آمار میگوید: «این آمار مربوط به امسال نیست و انباشت تاریخی کمبود معلم از سالهای گذشته است.» او در گفتوگو با «پیام ما» کمبود معلم در سال جاری تحصیلی را هم رد کرد. سخنان فعالان اجتماعی و معلمان در این استان اما با ادعای مسئولان آموزش و پرورش تناقض دارد. این همه درحالی رخ داد که وزیر آموزشوپرورش در روزهای اخیر در اظهاراتی از کسری۷۹ هزار معلم در کشور خبر داده است.
گرفتن «وام» برای تحقق رویای کوهنوردی
«کدام یک از شما حاضرید وام یک میلیارد تومانی بگیرید و بابتش سه و نیم سال قسط بدهید و آن وقت این وام را برای صعود به یک قله در هیمالیا هزینه کنید؟ خیلیها به من خرده میگیرند که پولت را در کوه ریختی! من میگویم این پول را هزینه کردم برای رویایی که سالها در دل داشتم و برایش تلاش میکردم، صعود به اورست!» اینها گفتههای «افسانه حسامیفر» در باشگاه دماوند و در آیین گزارش «برنامه ۹ صعود او به قلههای بالای ۸ هزار متر» است. در این برنامه گرچه به شیوه صعودهای او به شکل غیرمستقیم انتقاد شد و مجری با نگفتن سن او گزارههای جنسیتی را بار دیگر پیش کشید، اما حسامیفرد به همه انتقادها پاسخ داد. او از «فرخنده صادق»، «لاله کشاورز»، «لیلا اسفندیاری»، «پروانه کاظمی»، «آتوسا معنوی» و «کتایون محمودیفر» و دیگر زنان هیمالیانورد دیگر در این مراسم یاد کرد و آنها را الهامبخش خود در این صعودها دانست.
شکست کمربند سبز
ایستادن در برابر گسترش افسارگسیختهٔ شهرها، کاهش آلودگی هوا و زیستپذیر کردن شهرها اهدافی است که از سالها پیش قانونگذاران در طرحهای جامع شهری و لوایح مرتبط با کمربند سبز دنبال کردهاند. این الگو نهتنها در ایران که در تمام نقاط جهان بهطور موفق یا ناموفق در حال اجرا است. بحث محدوده و حریم در دههٔ ۴۰ در نخستین طرح جامع شهری تهران مطرح شده بود، بعد در دههٔ ۷۰ طی برنامهای ۲۵ساله و در سال ۸۵ بهطور مشخص توصیههایی برای حریم سبز تهران در طرح جامع شهر تهران به میان آورده شد و سال ۹۶ نیز مجلس ذیل لایحهٔ هوای پاک به لزوم داشتن کمربند سبز در شهرهای تحتتأثیر ریزگردها تأکید کرد و وظایفی را برای دستگاهها در نظر گرفت. در تمام طول چند ده سالی که موضوع حریم و محدوده در شهرهای ایران مطرح شده است، هیچگاه دولتها و شهرداریها در اجرای آن به موفقیت مطلوبی دست نیافتهاند؛ چراکه هر بار رشد و گسترش حاشیهنشینی بهویژه در کلانشهری چون تهران خود را بر این محدودهٔ تعیینشده تحمیل کرده، ضمن اینکه همواره مشکلات منابع آبی و مالی پا برجا بوده است. بنابراین، با وجود اقدامات انجامشده بهنظر میرسد که در نمایی کلی فعلاً با طرحی شکستخورده روبهرو هستیم.
چراغ خاموش شهرهای دوستدار کودک
فقط یکبار اجازه داشت که بدون همراهی مادر و پدر سوار تاکسی شود و در خیابان کناری خانهشان، با دوستانش آبمیوه بخورد. از میان تمام خاطرات کودکیاش، رهای ششساله را یادش مانده که عصرهای پنجشنبه با مادرش به پارک میرفته و از وسایل بازی، سرسره سوار میشده. یکی از همان روزها و در همان بالا و پایین رفتنها از سرسره بود که زمین خورد، دست راستش شکست و روزهای زیادی درد کشید. پارک رفتن تعطیل شد. خاطرهٔ شکستن دست، حالا رهای ۱۶ساله را حتی یک روز هم بهحال خود نمیگذارد. بهانهای شد برای همراهی پدر یا مادر در تمام گردش و تفریحهای دوستانه و تنها نبودنش: «سرسرهٔ استاندارد نبود.» در تمام ده سالی که از شکستن دست رها میگذشت، مادرش هر بار که به خاطرهٔ آن برمیخورد، همین جمله را میگوید؛ جملهای که مأمور پارک و پدرومادر باقی بچهها و حتی کارشناس شهرداری منطقه هم آن را تأیید کردند. کودکی رها در همان ششسالگی تمام شد، بعدتر که سروکلهٔ درس و مدرسه پیدا شد، دیگر دلیلی هم برای اصرار رها به پارک رفتن نماند. از شهر، رفتوآمد به مدرسه ماند و گهگاهی مهمانی رفتن با خانواده، آنهم با خودرو.
خط قرمز روی نام نوازندگان زن
برخوردهای سلیقهای دربارهٔ حضور نوازندگان زن روی صحنه، به کنسرت «علیرضا قربانی» رسید و روز بیستوسوم مهرماه امسال این خواننده با انتشار پستی در صفحهٔ خود از لغو کنسرتهایش در این شهر خبر داد. لغو کنسرت بهدلیل حضور نوازندگان زن، موضوعی است که سالهاست نسبت به آن در شهرهای مختلف، رویکردهای سلیقهای وجود دارد و درحالی اجرا میشود که ظاهراً هیچ قانونی از حضور نوازندگان زن بر روی صحنه ممانعت نمیکند.
ظرفیت پنهان گردشگری مذهبی در غرب کشور
ایران مدتهاست بهدنبال توسعهٔ بینالمللی گردشگری مذهبی بهویژه در کلانشهر مشهد است، اما کمی آنطرفتر از شرق کشور، در شهرهای غرب ایران هم ظرفیت مضاعفی برای توسعهٔ داخلی گردشگری مذهبی نهفته است. همان شهرهایی که در ایام محرم و صفر شاهد عبور میلیونها زائر ایرانی و همچنین زائران خارجی است که از سمت مرزهای شرقی و شمالی ایران برای ورود به کشور عراق از ایران عبور میکنند و میتوانند بهعنوان ظرفیتی ویژه در این حوزه مورد توجه قرار گیرند. هرچند برای توسعهٔ گردشگری در این منطقه با وجود ظرفیت چند میلیون نفری زوار، موانعی وجود دارد اما به تأکید کارشناسان میتوان با تمهیداتی از جمله بازارچه مرزی و صنایعدستی یا بستههای گردشگری از این ظرفیت بیتفاوت عبور نکرد؛ بهویژه اینکه دو مرز تمرچین و باشماق برای دومین سال به این حوزه اضافه شدهاند و بهنوعی فضایی جدید و متفاوت برای زانران بهشمار میروند.
ظرفیت پنهان گردشگری مذهبی در غرب کشور
کاروانسراهای ایران در نوبت ثبت
با از دست رفتنِ احتمالی ثبت جهانی «منظر فرهنگی ماسوله» که هفتۀ گذشته از سوی شورای جهانی بافتها و بناهای تاریخی (ایکوموس) اعلام شد، پروندۀ ثبت کاروانسراهای ایرانی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. هر چند برخی تأکید میکنند تا زمان برگزاری اجلاس ریاض میتوان به بررسی پروندۀ ماسوله امیدوار بود، اما بهنظر میرسد تنها شانس ثبت جهانی کشورمان پروندۀ ۵۶ کاروانسرای ایرانی است که بهعنوان بزرگترین و وسیعترین پروندۀ میراث تاریخی ایران در یونسکو و در تاریخ ۱۹ شهریور تا ۳ مهر در عربستان به داوری گذاشته میشود؛ با ثبت این کاروانسراها، شبکهٔ راههای تاریخی و باستانی ایرانی هم ثبت جهانی خواهد شد.