|پیام ما| آتش‌سوزی در یک منطقهٔ جنگلی کوهستانی در اطراف شهر «وینا دلمار» شیلی که دسترسی به آن دشوار است، شروع شد و به‌سرعت گسترش پیدا کرد. باغ گیاه‌شناسی که سال ۱۹۳۱ تأسیس شده، جزو اولین قربانیان این حریق گسترده بود و خیلی زود شعله‌های آتش به محله‌های شهر رسید. ساکنان محلهٔ کارگرنشین ویلا ایندیپندنسیا فرصت زیادی برای فرار نداشتند؛ گروهی از آنها توانستند جانشان را بردارند و بگریزند، اما همه اینقدر خوش‌شانس نبودند. مقامات مسئول می‌گویند تاکنون ۱۲۳ نفر کشته و صدها نفر ناپدید شده‌اند. به‌گفتهٔ ماریسول پرادو، مدیر خدمات پزشکی قانونی شیلی با پاکسازی و برداشتن آوارها انتظار می‌رود تعداد کشته‌شدگان افزایش یابد.

|پیام ما| میراث جهانی نام پیمان‌نامه‌ای بین‌المللی است که ۱۶ نوامبر سال ۱۹۷۲ به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید تا حفاظت از آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر که اهمیت جهانی دارند و متعلق به همهٔ انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص هستند، در دستورکار قرار گیرد. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطهٔ حاکمیت کشور مربوط، به‌عهدهٔ تمام کشورهای عضو خواهد بود. ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ ۲۶ فوریه سال ۱۹۷۵ به این پیمان‌نامه پیوست و اولین‌بار سال ۱۳۵۸ توانست «زیگورات چغازنبیل» را به‌عنوان اولین اثر جهانی خود به ثبت برساند، در همان سال «تخت‌جمشید» و «میدان نقش جهان» نیز ثبت جهانی شدند. حالا بعد از گذشت ۴۴ سال از شروع ثبت جهانی آثار ایران در یونسکو، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی با عنوان «بررسی فرایند ثبت میراث جهانی در ایران و ارائهٔ راهکارهای تقنینی» به این موضوع پرداخته که ثبت جهانی در ایران چه فرایندی را طی کرده است و چه مشکلاتی دارد. «محمدرضا محمودی قوژدی» و «سعید شفیعا» کار این پژوهش را که به‌تازگی منتشر شده است، برعهده داشته‌اند.