نتایج جستجو برای: پلنگ
پلنگ ایرانی در پارک ملی صیدوا مشاهده شد
یک قلاده پلنگ ایرانی در پارک ملی صیدوا در استان سمنان مشاهده و تصویربرداری شد.
آب باران پشت سدهای استان بوشهر به ۱۷ میلیون مترمکعب رسید
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان بوشهر با اشاره بارش باران مطلوب در یک هفته گذشته گفت: با تدابیر اندیشیده شده در جریان بارش باران اخیر بیش از ۱۷ میلیون متر مکعب آب در پشت سدهای استان بوشهر ذخیره شد.
«بمو» را تکه‌تکه کردند
آخرین دست‌اندازی به «پارک ملی بمو» به سفر اخیر هیئت دولت به استان فارس برمی‌گردد. در این سفر استاندار درخواست جدا شدن بخش دیگری از پارک ملی بمو برای نهضت ملی مسکن را مطرح کرد. در این پنج دهه، هر اداره و نهادی هر چقدر توانسته و از دستش برآمده زمین‌های پارک ملی بمو را اشغال کرده است تا به گفتهٔ «بهمن ایزدی»، پیشکسوت محیط زیست بزرگترین پروندهٔ زمین‌خواری در کشور در محدودهٔ مناطق تحت‌مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست در این منطقه رقم بخورد. «یکی داستان است پر آب چشم»، بیش از هر کدام از مناطق چهارگانهٔ سازمان حفاظت محیط زیست، برای بمو مصداق دارد.
بی‌پناهی حیات‌وحش «خوش ییلاق»
|پیام ما|درگیری در «خوشییلاق» این بار بخیر گذشت. دفعهٔ پیش شکارچیان با محیط‌بانان گلاویز شده و شلیک مستقیم کرده بودند. دو ماه پیش بود. بعد از آن درگیری با شکارچیانِ شناخته‌شدهٔ منطقه شکارممنوع «تِپال»، «علیرضا دزیانیان» سه روز در بیمارستان بستری بود. همین چهارشنبه هم درگیری دیگری این بار در پناهگاه حیات وحش خوشییلاق اتفاق افتاد که کیلومترها از تپال دورتر است. باز هم شکارچیان غیرمجاز با اسلحه‌هایشان آمدند و یکی‌شان هنگام فرار محیط‌بانان را نشانه رفت و شلیک کرد. اما گلوله به محیط‌بان برخورد نکرد. محیط‌بانان آن شب از خورجین یک موتور سه لاشهٔ گوسفند وحشی پیدا کردند، به‌علاوه ۲۹ تیر فشنگ. چه شد که خوشییلاق، با آن تصاویر بهشتی گذشته‌اش به امروز افتاد؟ محیط‌بان دزیانیان که به‌ناچار همزمان سرپرست تپال، خوشییلاق و جنگل ابر است، می‌گوید حفاظت خوشییلاق در این سال‌ها رها شده و اکنون ۱۱ محیط‌بان به‌تنهایی نمی‌توانند از پس حفاظت این منطقهٔ ۱۵۰ هزار هکتاری برآیند.
«پژوهشکده محیط زیست» آنچه باید باشد و نیست
یک گرگ جنگل را احیا کرد
ماندگاری گوزن زرد در فهرست سرخ
کمتر از چهارده سال پیش، اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، گوزن زرد ایرانی را در رده گونه‌های «در معرض خطر انقراض» فهرست سرخ قرار داد. گونه‌ای که سال‌ها در زیستگاه طبیعی‌اش یعنی اطراف دز و کرخه و زاگرس هم به‌خوبی رویت نمی‌شد، از سال ۱۳۸۵ برای تکثیر در اسارت به سایت‌های مختلفی منتقل شد و البته همچنان نتوانست از رده گونه‌های در معرض خطر خارج شود. اکنون که بر اساس گفته مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست تنها ۳۰۰ گوزن زرد در ایران وجود دارد، مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی گفته است: «با افزایش جمعیت گوزن‌های زرد ایرانی در مرکز تکثیر رشکان، افزون بر آنکه زمینه انتقال این گونه به زیستگاه اشک پارک ملی ارومیه وجود دارد، امکان انتقال به سایر زیستگاه‌ها هم ممکن است و با این اقدامات تاثیرگذار، امیدها برای خارج شدن گوزن زرد ایرانی از لیست قرمز (در معرض انقراض) وجود دارد.» کارشناسان حیات وحش اما این ادعا را رد می‌کنند. آنها می‌گویند این نقل و انتقالات و افزایش چند فرد، دلیلی برای خروج از فهرست قرمز نیست و گوزن زرد ایرانی همچنان گونه‌ای است در معرض خطر. در همین حال «هوشنگ ضیایی» که سال‌ها مسئول پروژه احیای گوزن زرد ایرانی بوده هم به «پیام‌ما» می‌گوید: «گونه‌ای که در اسارت تعدادش زیاد می‌شود، جزو حیات وحش نیست.»
ماندگاری گوزن زرد در فهرست سرخ