نتایج جستجو برای: پلنگ ایرانی
ماندگاری گوزن زرد در فهرست سرخ
کمتر از چهارده سال پیش، اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، گوزن زرد ایرانی را در رده گونههای «در معرض خطر انقراض» فهرست سرخ قرار داد. گونهای که سالها در زیستگاه طبیعیاش یعنی اطراف دز و کرخه و زاگرس هم بهخوبی رویت نمیشد، از سال ۱۳۸۵ برای تکثیر در اسارت به سایتهای مختلفی منتقل شد و البته همچنان نتوانست از رده گونههای در معرض خطر خارج شود. اکنون که بر اساس گفته مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست تنها ۳۰۰ گوزن زرد در ایران وجود دارد، مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی گفته است: «با افزایش جمعیت گوزنهای زرد ایرانی در مرکز تکثیر رشکان، افزون بر آنکه زمینه انتقال این گونه به زیستگاه اشک پارک ملی ارومیه وجود دارد، امکان انتقال به سایر زیستگاهها هم ممکن است و با این اقدامات تاثیرگذار، امیدها برای خارج شدن گوزن زرد ایرانی از لیست قرمز (در معرض انقراض) وجود دارد.» کارشناسان حیات وحش اما این ادعا را رد میکنند. آنها میگویند این نقل و انتقالات و افزایش چند فرد، دلیلی برای خروج از فهرست قرمز نیست و گوزن زرد ایرانی همچنان گونهای است در معرض خطر. در همین حال «هوشنگ ضیایی» که سالها مسئول پروژه احیای گوزن زرد ایرانی بوده هم به «پیامما» میگوید: «گونهای که در اسارت تعدادش زیاد میشود، جزو حیات وحش نیست.»
ماندگاری گوزن زرد در فهرست سرخ
معرفی برگزیدگان دومین جایزه انجمن صنفی روزنامه نگاران
چشم در چشم متخلفان
تیر را که شلیک کرد به زیر پای محیطبان الندانی خورد، بعد کمانه کرد و بهسمت آصف رضاییان کارشناس حیاتوحش رفت. آصف روی زمین دراز کشیده بود، صدای سوت تیر را شنید که از بالای سرش رد شد، بقیه هم این صدا را شنیدند. شکارچیان غیرمجاز، اخطارشان را داده بودند. بنابراین، پس از شلیک، پشت به محیطبان و اعضای مؤسسهٔ رمیاران حیاتوحش کردند و پشت تپه پنهان شدند، تا یک پروندهٔ دیگر از شکار غیرمجاز و تیراندازی به محیطبان در پارک ملی «صیدوا» باز شود.
چشم در چشم متخلفان
ارتباط مختل «پژوهش» و «حفاظت»
یکی از موضوعات مورد بحث در حوزههای مختلف از جمله حفاظت محیط زیست و گونههای وحشی، قطع ارتباط بخش پژوهش و بخش اجراست. به بیان دیگر، بخش زیادی از مطالعات و یافتههای پژوهشی در حوزه اجرا به کار گرفته نمیشود که این یکی از محلهای اختلاف بین پژوهشگران و مدیران اجرایی است. تنها در چند حوزه معدود، ارتباط نسبتا نزدیکی بین این دو بخش وجود دارد. عدهای ایراد را متوجه بخش اجرا میدانند و معتقدند که در بخش اجرا، افراد علاقهمند به تکرار فعالیتهای روتین و معمول خود هستند و کمتر انگیزهای برای تغییر رویه دارند. برخی دیگر نیز علت این جدایی را، فاصلهٔ بخش پژوهش با واقعیتهای اجرا میدانند و معتقدند بخش پژوهش با آنچه در واقعیت و روی زمین رخ میدهد بیگانه است و تولیداتش قابلیت استفاده اجرایی ندارد. آنچه در ادامه میخوانید، نگاهی به این پدیده در حوزه حفاظت حیاتوحش است. «دانیال نیری» از گروه مطالعاتی ابعاد انسانی منابع طبیعی دانشگاه تگزاس آمریکا و «پوریا سرداری» از گروه علوم زیستی دانشگاه سایمون فریزر کانادا با نگاهی به مقالهای قدیمی، چالشها، واقعیات و اشتباهات هر دو بخش پژوهش و اجرا را بررسی کردهاند. «پیام ما» آماده دریافت و انتشار دیدگاههای مدیران، کارشناسان و فعالان حوزه حیاتوحش و محیط زیست درباره این موضوع در قالب مقالات کوتاه است.
کاهش سرعت مجاز خودروها در مسیر عباسآباد-میامی
کاهش سرعت مجاز خودروها در مسیر عباسآباد-میامی