هرساله در کشور بین ۹۰ تا ۲۵۰ هزار هکتار عملیات مبارزه با ملخ‌های بومی و صحرایی انجام می‌شود و امسال نیز این عملیات در ۱۸ استان درگیر در سطحی بیش از ۱۳۰ هزار هکتار در حال انجام است. کشاورزان اما معتقدند مبارزه با این آفت یک سوی ماجراست و یک سوی آن خسارتی است که پرداخت نمی‌شود. برخی این آفات را بومی می‌دانند و برخی می‌گویند این ملخ‌ها از طریق کشورهای جنوب خلیج فارس و عبور از دریا به کشور می‌رسند و بیش از هر کجا استان‌های جنوبی را درگیر می‌کنند. به همین دلیل در این استان‌ها مراکز سازمان حفظ نباتات گوش به زنگ هستند تا در صورت گزارش حضور این نوع ملخ‌ها، سریعاً وارد عمل شوند. سازمان حفظ نباتات کشور، امسال هم اعلام کرده است که حملهٔ ملخ‌ها با شروع فصل گرم آغاز شده و مبارزه با آنان تا دو هفته دیگر ادامه دارد.

روز جمعه و بر اثر فعالیت سامانهٔ مونسون در جنوب استان سیستان‌وبلوچستان و ‌بارندگی شدید، رودخانهٔ سرباز ‌طغیان کرد‌ و در بخش مرکزی شهرستان سرباز سیلاب جاری شد. سیلابی که بنا به اعلام دفتر مدیریت بحران استانداری سیستان‌وبلوچستان، راه دسترسی به ۳۳ روستا در شهرستان «قصرقند» و مناطق «کاجو» و «سابورک» قطع شد. همچنین، در پی بارندگی شدید دیروز رودخانهٔ سرباز و طغیان دوبارهٔ آن، در روستای «گوردر» از توابع بخش مرکزی شهرستان سرباز نیز سیلاب جاری شد، اما تاکنون گزارشی از خسارت‌های احتمالی ارائه نشده است.

جنوب شرق تالاب «میقان» در حال بدل شدن به بیابان است. 600 هکتار از زمین‌های منطقه آنقدر فاصله‌شان تا بیابانی شدن کم است که مدیرکل منابع‌طبیعی و آبخیزداری استان مرکزی اعلام خطر کرده و گفته است بیابان‌زدایی و کنترل گردوخاک باید به‌سرعت آغاز شود. میقان سال‌هاست که با خشکی گسترده دست به گریبان است. حفر چاه‌های غیرمجاز از سویی و از سوی دیگر نرسیدن حقابه، باعث شده ساکنان استان مرکزی که همیشه از آلودگی و دود رنج می‌برند، با غبار هم دست‌وپنجه نرم کنند. اظهارات تازه دربارهٔ ضرورت کنترل بیابان‌زایی در میقان در کنار بی‌توجهی به حقابهٔ این تالاب درحالی‌است که پژوهش‌های انجام‌شده در کشور هشدارهای صریحی دربارهٔ عواقب بیابانی‌شدن میقان می‌دهند و تأکید می‌کنند که اگر روند خشکی ادامه یابد، این تالاب به کویری دائمی ‌تبدیل خواهد شد.

مدرسه خوب برای هر کسی تعریفی دارد. برای بسیاری از پدران و مادران دانش آموزان مدارس کلانشهرها مدرسه خوب یعنی معلمان باکیفیت، فضای آموزشی، امکانات مناسب، کلاس فوق برنامه و… اما در شهرهایی از این سرزمین مدرسه خوب یعنی مدرسه ای که با شروع سال تحصیلی صندلی معلمانش خالی نباشد. فقط همین. هر سال صندلی معلمان بسیاری از مدارس مناطق کم‌برخوردار خالی می‌ماند. آنهایی هم که گذرشان به این مناطق می‌افتد کمتر پیش می‌آید که تا پایان دوره خدمت در آن منطقه بمانند. چرا؟ مگر کار در این مناطق‌ چگونه است که معلم‌های کمی پیدا می‌شوند که عمرشان را در این مسیر صرف کنند؟ قانون جذب نیروی انسانی بومی‌ هم نتوانسته نیازهای این مناطق را برطرف کند. هنوز‌ راه‌هایی برای حضور معلم‌هایی از استان‌های دیگر‌ در مناطق کم‌برخوردار وجود دارد که بیایند و یکی دو سالی بمانند و بعد انتقالی بگیرند و به شهر‌های دیگری بروند و جایشان خالی بماند. با وجود انگیزه قانون گذار برای جذب نیروهای بومی اما همین قوانین موجود هم پر از حفره‌هایی است که موجب شده معلم ها صندلی‌هایشان را ترک کنند. این گزارش دشواری‌های جذب و نگهداشت معلمان در استان‌های کم برخوردار را روایت می‌کند.