محمد پیله ور

با سلام و عرض ادب مهم ترین دلائل مخالفان طرح بخصوص آقای سلاجقه رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و آقای داسمه وکیل پایه دادگستری و فعال محیط زیست نسبت به احداث این طرح صنعتی به شرح ذیل می باشند : نداشتن ارزیابی زیست محیطی نابودی کامل تالاب شادگان به دلیل اینکه بهبهان دریا ندارد در نتیجه تنها منبع آب مورد نیاز آن رودخانه مارون است که حق آبه تالاب شادگان از آن است . طبق مطالعات آمایش سرزمینی خوزستان ، به دلیل وجود منابع کشاورزی در شهرستان بهبهان ، هر گونه صنایع آلاینده بالادستی و پائین دستی شیمیائی ، پتروشیمی و صنایع پائین دستی نفت و گاز در بهبهان ممنوع است اما آقای مهندس امین نژاد مدیر عامل پالایشگاه بید بلند خلیج فارس بهبهان به تمام ایرادات مخالفان طرح مزبور به طور مبسوط و شفاف پاسخ داده اند که لینک منبع خبر هم در پایان این مقاله گذاشته شده است : منتظر ارزیابی زیست محیطی هستیم : این طرح صنعتی در محدوده 430 هکتاری پالایشگاه بید بلند خلیج فارس بهبهان بوده و قبلا برای محدوده مزبور در زمان احداث پالایشگاه تمامی مجوزهای زیست محیطی اخذ شده اما با این وجود منتظر مجوز شرکت مشاور « آب کرخه » هستیم . هیچ گونه کار عمرانی شروع نشده : طبق آخرین سند آمایش خوزستان هیچ محدودیتی برای ایجاد و توسعه صنایع بالادستی و پائین دستی در بهبهان و آغاجاری قید نشده است . بیشتر از قرارداد قبلی با آبفای خوزستان آب برداشت نخواهد شد و از حقابه تالاب شادگان استفاده نمی شود : طبق قرارداد قبلی مجاز به برداشت 25 هزار متر مکعب آب بوده که پالایشگاه فقط 7 هزار متر مکعب مصرف می کند و با راه اندازی طرح پروپیلن بهبهان 8 هزار متر مکعب دیگر و جمعا 15 هزار متر مکعب آب برداشت می شود که باز هم کمتر مقدار قرارداد می باشد . بازچرخانی آب در پالایشگاه : برای کمک به موضوع « کاهش بحران آب » با آبفای خوزستان مکاتبات لازم جهت ساخت « تصفیه خانه 50 هزار متر مکعبی » شهر بهبهان توسط پالایشگاه و با هزینه پالایشگاه انجام شده و آب خروجی تصفیه خانه قابل استفاده پالایشگاه و طرح پروپیلن مزبور بوده و سیستم بازچرخانی آب درون پالایشگاه روزانه یک میلیون لیتر آب را به چرخه تولید باز گردانده و حتی یک قطره پساب از محیط پالایشگاه و طرح مزبور خارج نشده پس آلودگی محیطی نداریم . دغدغه زیست محیطی پالایشگاه کاهش آلایندگی زیست محیطی صنعت بوده و خوراک پالایشگاه با جمع آوری گازهائی است که قبلا در فلرها سوزانده می شد و پالایشگاه باعث کاهش گازسوزی در فلرها به میزان 593 م ف م ر ( میلیون فوت مکعب در روز ) شده است . اکنون نگارنده این سطور چند سوال از مخالفان احداث طرح پروپیلن بهبهان دارد : اگر پتروشیمی بهبهان به دلیل اینکه بهبهان دریا ندارد ، نباید اجرا شود پس چرا همین الان در کشور ده ها پتروشیمی در حال ساخت مثل پتروشیمی های گچساران و دهدشت وجود دارند که مجاور دریا نیستند و هیچ کدام از مسئولین سازمان محیط زیست کشور جلوی احداث آنها را نمی گیرند ؟؟؟!!! متاسفانه به نظر می رسد که برخورد مسئولان محیط زیست با موضوع احداث پتروشیمی ها کلیشه ای ، گزینشی و سلیقه ای بوده چرا که باید جلوی احداث تمامی این گونه پتروشیمی ها گرفته می شد !!!! وقتی جلوی این طرح را می گیرید ، باید راهکار عملی با قابلیت اجرا برای طرح جایگزین را هم بدهید : عدم احداث این طرح باعث افزایش بیکاری در بهبهان و مهاجرت مردم بهبهان به دیگر شهرها مثل ماهشهر ( که روزگاری یکی از بخش های فرمانداری کل بهبهان بوده ) خواهد شد و باعث کاهش جمعیت بهبهان و افزایش جمعیت آن شهرها و بلعیدن سرمایه های انسانی بهبهان توسط آن شهرها خواهد شد ( مولفه جمعیت شهرها عامل مهمی در مدرنیته شدن یا نشدن شهرها در نزد مسئولین عالی رتبه کشوری می باشد و به همین دلیل است که هرچه شهری بزرگتر باشد در تمامی زمینه ها دارای امکانات بیشتری است ) . با جلوگیری آگاهانه یا ناآگاهانه احداث طرح های صنعتی ، بهبهان با قدمت ده هزار ساله با نام های تاریخی آریاگان ، ارجان و ارگان همیشه سنتی مانده و از رفاه ، مدرنیته ، اشتغال و توسعه در تمامی زمینه ها باز می ماند و این موضوع زیبنده مردم نجیب و کم توقع این دیار که در طول عمر انقلاب در سخت ترین شرایط جنگ و موشک باران و .... سوخته اند و ساخته اند ، نیست . محمد پیله ور مدیر وبلاگ استان آریاگان