ایرج طهماسب آشنای دیرین ما در سرزمین ایران است. ایرج ( از قول بچه) و تیم همراهش سالیان طولانی است که در کار معرفی دنیای کودکان با بزرگسالان و حوزه‌های عمومی هستند. گروه‌های سنی مختلف و به ویژه کودکان و نوجوانان با کلاه قرمزی و پسرخاله آشنا شدند و آنها را از جان و دل پذیرفتند. کیست که عاشق پسرخاله مهربان و همدل با آدم‌های پیر و در راه مانده و نیازمند نباشد. در « مهمانی»، بچه را داریم که عاشقش هستیم. بچه سختی‌کشیده کار که در هر حال به فکر فروش گل‌هایش است و با همه سر این موضوع وارد گفت‌وگو و تعامل می‌شود. او پیشاپیش هر مسیر احتمالی به سوی تهدید علیه خودش را با گفتن «مادر نزاییده کسی که بخواد…» می‌بندد. «ایرج»اش و مدرسه و دیگران را دوست دارد و در هر وضعیتی به فکر بهتر شدن شرایطش است. آقای طهماسب ما هم شما را دوست داریم که کاراکتر اول مهمانیت یک کودک کار است که عضو هیچ باندی نیست، فقط می‌خواهد زندگی کند و گلیم پار‌ه‌اش را به پشت گرمی یک بزرگسال مسئول از آب نه، از چاه در آورد. ایرج خان، ما فعالین حقوق کودکان کار از شما سپاسگزاریم که بچه ما را خواستنی کردی. بچه ما در گوش شما نگفته است که چقدر دوست دارد درس بخواند و بازی کند؟ کودکان کار به دلیل شرایطی که به آنها تحمیل می‌شود بدون کودکی کردن به دنیای بزرگسالی پرت می‌شوند و انواع محرومیت‌ها از جمله محرومیت از آموزش و مهارت‌آموزی برای برخورداری از آینده‌ای بهتر را از دست می‌دهند. آنها در چرخه فقر قابلیتی گرفتار می‌شوند و فقری که به ارث برده‌اند را به عنوان میراث به نسل بعد از خود منتقل می‌کنند. بازنمایی شرایط زیسته کودکان کار و دوری کردن از کلیشه‌های رایج (تعلق این کودکان به باند و…)، کمک شایانی برای تغییر نگرش جامعه و همدلی بیشتر با این کودکان و ترغیب به ایفای مسئولیت اجتماعی آحاد جامعه است.