سایت خبری پیام ما آنلاین | پیامدهای سهل‌انگاری در مدیریت پسماند کشور

پیامدهای سهل‌انگاری در مدیریت پسماند کشور





پیامدهای سهل‌انگاری  در مدیریت پسماند کشور

۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱، ۱:۵۶

در مورد اتفاقات و اعتراضات به دپوی زباله در منطقه سراوان استان گیلان، یک نکته بسیار حائز اهمیت است. اینکه به نظر می‌رسد زنجیره تولید و مصرف را به طور کامل در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور در نظر نگرفته‌ایم. بیشتر تمرکز بودجه‌ای و برنامه‌ریزی کشور معمولا بر تولید است. یعنی همان قدر که در مورد اینکه چقدر کالا یا محصولات کشاورزی تولید کنیم یا چه مناطقی سرمایه‌گذاری انجام دهیم تا نیازهای مردم را برطرف کنیم، باید در مورد تبعات تولید یا تبعات مصرف این محصولات نیز برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم.
درحقیقت فاصله برنامه‌ریزی بین تولید و مدیریت مصرف و پرداختن به آخرین زنجیره مصرف یعنی پسماند زیاد است.

هیچ برنامه‌ریزی در سطح کلان کشور، منسجمی ندارد. در این خصوص بارها صحبت شده است. حتی در مورد بدیهی‌ترین موضوع در این زمینه یعنی پسماندهای خانگی هم هیچ برنامه‌ریزی‌ای وجود ندارد. در مورد سه استان شمالی به‌ویژه مناطق جنگلی ما نیاز داریم به سرعت سیستم‌های زباله سوز را راه‌اندازی و مدیریت دفع مواد زائد شهری را از حالت دپو کردن خارج کرده و تلاش کنیم تا حداقل میزان زباله برای دپو را به محل‌های دپوی زباله ببریم. اما تاکنون حرکت بسیار بسیار لاکپشتی و آهسته‌ای در این زمینه اتفاق می‌افتد.
موضوع دیگری که باید در نظر گرفته شود این است که در سال‌های اخیر روند مهاجرت به استان‌های شمالی و میزان پذیرش توریست این مناطق افزایش پیدا کرده است. بنابراین ما از دو منظر آسیب می‌بینیم. هم از این جنبه که میزان تولید زباله ساکنان این استان‌ها با توجه به افزایش جمعیت، تغییر سبک زندگی و مهاجرت افزایش پیدا کرده است. هم از این جنبه که در دوره‌های زمانی به‌ویژه در پیک‌های گردشگری ما حجم زیادی گردشگر در این استان‌ها پذیرا هستیم که فشار مضاعفی را از جنبه پسماند به طبیعت وارد می‌کند.
ما به نوعی با سهل‌انگاری در مدیریت پسماند مواجه‌ایم که با نگاه بدبینانه بگوییم عمدی در کار است. کمتر شاهد هستیم که آنالیز زباله شهرها منتشر شود. دسترسی به اطلاعات دقیق میزان تولید زباله در شهرها به ویژه شهرهای بزرگ بسیار محدود است. گاهی با این آمار مانند اسناد محرمانه برخورد می شود که حتی دلیل آن هم معلوم نیست. از طرف دیگر از شرکت‌های نوبنیاد که به صورت استارتاپ یا سنتی می‌خواهند راه‌کارهای نوین مدیریت پسماند ارائه دهند کمتر از آن‌ها استقبال می‌شود یا به شکل غیرمستقیم با آن‌ها مقابله می‌شود.
موضوع پسماند اصلا در چرخه‌های اقتصادی کشور دیده نمی‌شود. به عنوان یک نیاز جدی از نظر کاهش حجم، بازیافت یا بی‌خطرسازی زباله‌ها توجه نمی‌شود در حالی که مدیریت پسماند خودش می‌تواند نقش اقتصادی ایفا کرده، ارزش و شغل ایجاد کند. این حوزه
علاوه بر تولید ثروت می‌تواند مشکلی از مشکلات استان‌های ما کم کند. اینجا هم مانند بسیاری نقاط و مسائل دیگر، مردم بسیار زودتر از مسئولان امر مشکل را درک کرده‌اند اما بی‌توجهی را از سوی مسئولان می‌بینند و شاهد هستند که در همیشه بر پاشنه سابق می‌گردد.
در مدیریت شهرها و پسماند و مواد به جا مانده از مصرف باید هوشمندی بیشتری به خرج دهیم. در حالی که این بخشی از مدیریت تولید است و نه می‌توانیم آن را نادیده بگیریم نه اجازه دهیم مشکلات روی هم جمع شود. نه فقط سراوان بلکه در همه جای کشور درباره موضوع زباله نیازمند توجه بیشتری هستیم.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *