لزوم مستندسازی فعالیت خبرنگاران محیط زیست
۷ تیر ۱۴۰۰، ۲۱:۳۰
حالا شش روز از حادثه سقوط اتوبوس خبرنگاران محیط زیستی در آذربایجانشرقی میگذرد. فاجعهای که دو خبرنگار جوان و دغدغهمند را به کام مرگ کشاند و تعدادی دیگر را با آسیب جدی روحی روانی مواجه کرده است. آنچه در ادامه نوشتهام برای عرض ارادت شخصی و قلبی است به همه دوستان و خبرنگاران و روزنامهنگاران محیط زیست ایران. در همه سالهای گذشته خبرنگاران حوزه محیط زیست در کنار کوشندگان و سازمانهای مردم نهاد محیط زیستی در صف مقدم حفاظت از زیستبوم این سرزمین بودهاند.این پیوند از ابتدای دهه هشتاد آغاز شد؛ روزگاری که مسائل محیط زیست بهطور واقعی و ظاهری مورد بیتوجهی سیاستمردان قرار داشت.
اخبار محیط زیستی جایی در رسانهها نداشت و بالطبع در بطن جامعه نیز مورد بیمهری قرار میگرفت. این دوران همزمان شده بود با رونق وبلاگنویسی در ایران. در روزهایی که گفته میشد فارسی سومین زبان رایج دنیای وبلاگستان است، وبلاگهای محیط زیستی یکی پس از دیگری پا به عرصه میگذاشتند. وبلاگهایی که عموماً توسط اعضای سازمانهای مردم نهاد محیط زیستی، کارشناسان این حوزه و خبرنگاران علاقهمند به این حوزه نوشته میشد.
اینجا شروع پیوند فعالان، کارشناسان و خبرنگاران محیط زیست بود. فعالیت این سه گروه در کنار افزایش مشکلات محیط زیستی و فراگیر شدن شبکههای اجتماعی موجب گسترش توجه عمومی به محیط زیست شد. در نیمه دهه هشتاد شاهد تولد صفحات اختصاصی برای محیط زیست در روزنامهها بودیم. اتفاقات سیاسی اجتماعی همواره در کاهش و افزایش توجه رسانهها به محیط زیست نقش داشته است اما این روند همواره صعودی بوده است. در ابتدای دهه نود توجه سیاستمردان به مساله محیط زیست جلب شد و در ظاهر شعارهای محیط زیستی میدادند و این روند تا به امروز گسترش داشته است. هرچند که دولتمردان از مرحله بیمحلی، به دوران توجه ظاهری به محیط زیست وارد شدهاند و هنوز خبری از اقدامات عملی نیست.
در تمام سالهای گذشته خبرنگاران محیط زیستی فراتر از عضو یک رسانه عمل کردهاند. در مواقعی که بدنه سازمانهای غیردولتی با رخوت یا محافظهکاری دسته و پنجه نرم میکند این خبرنگاران محیط زیستی هستند که خطشکن بودهاند. خبرنگارانی که عموماً بواسطه دانش آکادمیک یا تجربی هر مدیری را میتوانند به دردسر بیندازند و برخلاف بسیاری از حوزههای خبری به نوشتن یک خبر یا مصاحبه اکتفا نمیکنند. در سالهای اخیر موارد بسیاری پیش آمده که یک پویش محیط زیستی با خبر یا گزارش یکی از همین خبرنگاران آغاز شده و سپس با پیگیری فعالان، کارشناسان و سازمانهای مردمنهاد به ثمر نشسته است. به جرات میتوان ادعا کرد خبرنگاران این حوزه در بسیاری از مواقع جلوتر از دیگران فعالان بودهاند.
بیتوجهی و بیمهری به فعالان محیط زیست شامل حال خبرنگاران و روزنامهنگاران این حوزه هم شده است. به وقت تعدیل نیرو یا کاهش بخشهای خبری، نخستین گروهی که حذف میشوند بخش محیط زیست است. همواره گزینه نخست اخراج یا کوچ اجباری به دیگر بخشها هستند.
آنچه که گفته شد نگاهی مختصر بود به نقشآفرینی ارزشمند خبرنگاران محیط زیستی در طی سالهای گذشته. قصد تاریخنگاری مستند را نداشتم و از اینرو از بیان نام خبرنگاران و بیان دقیق کارهای انجام شده اجتناب کردم؛ اتفاقی که باید انجام شود و روند فعالیت خبرنویسی محیط زیستی در دو دهه گذشته ثبت و مستند شود.
برچسب ها:
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی
- مقاصد جذاب و معروف برای کمپ زدن در طبیعت
- 8 نمایندگی تعمیر پکیج ایران رادیاتور در تهران + اطلاعات تماس
- اسپیکر بلوتوثی ارزان و باکیفیت: کدام مدلها را بخریم
- کیفیت و زیبایی را با خدمات دندانپزشکی دکترتو کلینیک تجربه کنید بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید