سایت خبری پیام ما آنلاین | سوخت‌های فسیلی به جای انرژی‌های پاک

کشورهای ثروتمند به وعده‌هایشان برای سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر عمل نکردند

سوخت‌های فسیلی به جای انرژی‌های پاک

کشورهای گروه 7 در این نشست، بین ژانویه 2020 تا مارس 2021، 189 میلیارد دلار برای حمایت از نفت، زغال سنگ و گاز سرمایه‌گذاری کرده‌اند





۱۶ خرداد ۱۴۰۰، ۲۳:۳۶

زمانی که کرونا باعث تعطیلی سراسری در بسیاری از کشورها شد و انتشار گازهای کربنی را کاهش داد، بسیاری آن را فرصتی طلایی برای انجام دادن اقداماتی در جهت سبز کردن اقتصاد توصیف کردند. بسیاری از دولت‌ها با شوق و شور، از احیای اقتصاد کشورشان با سرمایه‌گذاری روی انرژی‌های پاک سخن گفتند اما ظاهرا در عمل، اتفاق دیگری روی داده است. از آغاز همه‌گیری کرونا، کشورهای عضو گروه 7، با وجود تعهداتی که برای احیای سبز اقتصاد داده‌اند، میلیاردها دلار بیشتر از آنکه در انرژی پاک صرف کنند، در سوخت‌های فسیلی سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

همچنان‌ که بریتانیا خود را برای میزبانی نشست گروه 7 آماده می‌کند، تجزیه‌وتحلیل‌های جدید آشکار کرده‌اند که کشورهای شرکت‌کننده در این نشست، بین ژانویه 2020 تا مارس 2021، 189 میلیارد دلار برای حمایت از نفت، زغال‌سنگ و گاز سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در مقابل، همین کشورها – بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، کانادا، ایتالیا، فرانسه، آلمان و ژاپن- 147 میلیارد دلار روی انواع انرژی‌های پاک صرف کرده‌اند.
به گزارش گاردین، حمایت از سوخت‌های فسیلی از سوی هفت کشور ثروتمند جهان، شامل اقداماتی برای حذف یا تنزل قوانین محیط زیستی و همچنین ارائه بودجه مستقیم برای نفت، گاز و زغال‌سنگ بوده است. تجزیه‌وتحلیل‌های موسسه «تی‌یرفاند»، موسسه «بین‌المللی توسعه پایدار» و موسسه «توسعه خارج از کشور» نشان داده است که این کشورها، در واکنش به پاندمی کرونا، فرصت‌ها برای سرمایه‌گذاری سبز را از دست داده‌اند. در بیشتر موارد، پول فراهم‌شده برای صنایع سوخت‌های فسیلی، به جای آنکه مشروط به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یا کاهش آلودگی، مشروط باشد، بدون هیچ‌گونه شرطی ارائه شده است. تجزیه‌وتحلیل‌ها نشان داده که از هر 10 دلاری که روی انرژی‌های غیرتجدیدپذیر هزینه شده، 8 دلار بدون هیچ‌گونه تعیین شرایطی بوده است. اینها شامل کمک‌هایی بود که برای صنایع هوایی و اتومبیل صرف شد؛ صنایعی که از کشورهای گروه 7، 115 میلیارد دلار دریافت کردند. 80 درصد از این پول، بدون هیچ تلاشی برای وادار کردن این بخش‌ها به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای خود در ازای دریافت کمک‌ها، ارائه شده است. فقط از هر 10 دلار، یک دلار در واکنش به کووید-19 به نفع انرژی‌های پاک مانند انرژی‌های تجدیدپذیر و اقداماتی برای بهره‌وری انرژی صرف شده است. بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، قرار است در 11 ژانویه، نشست گروه 7 را در کورن‌وال آغاز کند. او گفته که می‌خواهد از فرصت پیش آمده همه‌گیری کرونا، برای ساختن آینده‌ای سبزتر و بهتر، استفاده کند و کشورها را برای «بازسازی بهتر» آینده متحد کند. علاوه بر کشورهای گروه 7، بریتانیا از آفریقای جنوبی، استرالیا، هند و کره جنوبی برای شرکت دعوت کرده است. تجزیه‌وتحلیل اقدامات هفت کشور ثروتمند غربی در 15 ماهه گذشته، این را آشکار کرده که آنها هنوز در مقیاس کافی روی فناوری‌هایی که از کربن‌زدایی از اقتصاد حمایت می‌کند، سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و آنها در واکنش به همه‌گیری کرونا، به اندازه کافی مشاغل سبز ایجاد نکرده‌اند. پاول کوک، رئیس بخش حمایت از تی‌یرفاند، که در برخی از فقیرترین کشورها در جهان که به علت گرمایش زمین به‌شدت آسیب دیده‌اند، کار عملیاتی می‌کند، گفته است: «هر روز، ما شاهد بدترشدن تبعات بحران آب‌وهوایی برای جوامع مختلف در سراسر جهان هستیم؛ از نابودی محصولات کشاورزان، سیل و آتش‌سوزی‌هایی که شهرها و روستاها درمی‌نوردد تا خانواده‌هایی که با آینده‌ای نامعلوم مواجه‌اند.»
او افزوده است: «انتخاب‎های صورت گرفته از سوی کشورهای گروه 7، یا سرعت انتقال به آینده‌ای بی‌خطر به لحاظ آب‌وهوایی را برای همه تسریع می‌کند، یا تلاش‌هایی را که تاکنون برای مقابله با بحران آب وهوایی صورت گرفته، به خطر می‌اندازد.»
کشورهایی گروه 7، جزء آلوده‌کننده‌ترین کشورهای جهان هستند. آنها در مجموع دهمین جمعیت جهان را دارند اما مسئولِ تقریبا یک چهارم انتشار دی‌اکسیدکربن در جهان هستند. کوک می‌گوید: «اقدامات آنها می‌تواند زمینه موفقیت یا عدم موفقیت را در گفت‌وگوهای آب‌وهوایی سازمان ملل به میزبانی بریتانیا در ماه نوامبر، فراهم کند.»
نشست آب‌وهوایی سازمان ملل، موسوم به Cop26 که قرار است در ماه نوامبر (آبان) برگزار شود، مهم‌ترین نشست آب‌وهوایی از زمان نشست اقلیمی پاریس به‌شمار می‌آید. در طول همه‌گیری کرونا، کشورها هزینه‌های بی‌سابقه‌ای را صرف کرده‌اند؛ تخمین‌زده می‌شود که 50 قدرتمند اقتصادی برتر در جهان، دست‌کم 14.6 هزار میلیارد دلار صرف اقدامات محرک اقتصادی در سال 2020 کرده‌اند. نویسندگان گزارش می‌گویند که محرک‌های خوب طراحی‌شده و هدفمند می‌توانند به‌عنوان سکوی پرشی برای ایجاد جوامع کم‌کربن استفاده شوند. در این گزارش، حمایت هفت کشور به‌اضافه چهار کشور دعوت‌شده دیگر برای شرکت در اجلاس کورن‌وال، در پنج حوزه انرژی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است: پاک‌ترین انرژی‌ها مانند انرژی خورشیدی و باد؛ انرژی پاک که همچنان ممکن است به قدرت سوخت‌های فسیلی متکی باشد، مانند خودروهای الکتریکی؛ انرژی سوخت‌های فسیلیِ مشروط؛ انرژی سوخت‌های فسیلی غیرمشروط؛ و سایر بخش‌های انرژی از جمله سوخت‌های زیستی و هسته‌ای. بیشترین حمایتِ صورت‌گرفته توسط کشورهای گروه 7 برای حمل‌ونقل بوده است. کمک‌های مالی به شرکت‌هایی از جمله ایرفرانس، بریتیش‌ایرویز، رایان‌ایر، ایزی‌جت، لوفت‌هانزا، ژاپن ایرلاینز، آلیتالیا، رنو و هوندا داده شد. به گفته نویسندگان گزارش، حمایت مالی بدن هیچ‌گونه فشاری برای «سبز‌شدن»، می‌تواند صنایع بسیار آلوده‌کننده را برای دهه‌های آینده حفظ کند. از زمان ارائه این کمک‌های مالی، برخی از کشورهای گروه 7، تعهدات خود را در زمینه پاک‌سازی انرژی، از جمله وسایل نقلیه ریلی و برقی افزایش داده‌اند؛ اما این گزارش می‌افزاید: «سرمایه‌گذاری‌ها در بخش حمل‌ونقل به طور قابل توجهی به سمت سوخت‌های فسیلی متمایل است و با تعهدات کشورهای گروه 7 برای بازسازی بهتر، مغایرت دارد.»
تقویت بخش‌های نفت و گاز به‌ویژه در کانادا و ایالات متحده آمریکا، که هر دو تولید کننده عمده نفت و گاز هستند، کاملا مشهود بوده است. این دو کشور علاوه بر حمایت مستقیم از شرکت‌های با سوخت‌های فسیلی، قوانین محیط زیستی را هم در قبال آنها پس‌گرفته یا کاهش داده‌اند.
برخی از کشورهای گروه 7، گام‌های مثبتی را به سوی متوقف‌کردن حمایت‌ها از صنایع کثیف، برداشته‌اند. چهار ماه پیش در فوریه، ایتالیا ممنوعیت حفاری برای سوخت‌های فسیلی را تا سپتامبر سال جاری، تمدید کرد. انگلیس و فرانسه هم سیاست‌هایی را برای خاتمه دادن به حمایت بین‌المللی از سوخت‌های فسیلی، طراحی کردند. انگلیس همچنین از ممنوعیت خودروهای جدید بنزینی و دیزلی را تا سال 2030 خبر داده است. در این گزارش آمده است: «این اقدامات باید به‌عنوان نمونه‌هایی برای سایر کشورهای عضو گروه 7 باشد.»
در همین ماه، در اولین مطالعه جامع از حرکت به سوی انتشار صفر کربنی، آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) گفته که تعهدات دولت‌ها حتی اگر به طور کامل هم به تحقق بپیوندد، باز هم کمتر از چیزی است که بتواند انتشار دی‌اکسید کربن را تا سال 2050 به صفر برساند و مانع از افزایش دمای کره زمین به بیش از 1.5 درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیشاصنعتی شود؛ عددی که در توافقنامه پاریس تعیین شده و افزایش دما بیش از این اندازه می‌تواند جهان را با خطراتی از جمله نابودی بسیاری از گونه‌های جانوری تهدید کند.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *