سایت خبری پیام ما آنلاین | خفگی «شادگان» در فاضلاب و پسماند

8 ماه بعد از ضرب‌الاجل محیط زیست به شهرداری آبادان همچنان پسماند شادگان و آبادان روانه تالاب شادگان می‌شود

خفگی «شادگان» در فاضلاب و پسماند

رئیس اداره محیط زیست آبادان: وزارت کشور پسماندهای ورودی به شادگان را سازماندهی کند





۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰، ۲۱:۴۶

پسماند راه نفس تالاب شادگان را بسته است. زور محیط زیست به شهردار آبادان نرسید و حالا جا برای پسماند شادگان هم باز شده است. پسماند شهری شادگان و آبادان اکنون به همراه پساب کارخانه‌های صنعتی و فولاد وارد تالابی می‌شوند که چندی پیش به دلیل آلودگی‌ها، احتمال خروج آن از کنوانسیون رامسر مطرح شد. بخشی از این تالاب بین‌المللی آلوده به فاضلاب شهری است و بخش دیگر آن درگیر پسماندهای سی ساله‌ای که خیال جدا شدن از این زیستگاه را ندارند. در نقاط آلوده تالاب، سرنوشت ماهی‌ها هم یا مردن است، یا رفتن به خورها.

سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید که دیگر پسماند آبادان به تالاب نمی‌ریزد، اما این خیالی باطل است. 16 اردیبهشت ماه احمدرضا لاهیجان‌زاده، ‌معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با قطعیت گفته بود: «دیگر در محل قبلی پسماندی تخلیه نمی‌شود و خطر خروج شادگان از فهرست کنوانسیون رامسر رفع شده است.» این ادعا را البته نه فعالان محیط زیستی و نه علی فتحی‌نیا، ر‌ئیس اداره محیط زیست آبادان تایید نمی‌کنند.
جلوی پسماند تجدیدناپذیر را گرفتیم
فتحی‌نیا به «پیام‌ما» می‌گوید: «انتقال محل دفع پسماند در کارگروه‌ مدیریت پسماند شهرستان و استان بررسی و ارزیابی شد اما باز شهرداری زیر بار نرفت و این پروژه به مرحله اجرا نرسید.» با این همه، سرسختی محیط زیست اما منجر به تفکیک پسماندها شده. «شهرداری آبادان را موظف کردیم تا مدیریت زباله را از مبدا انجام دهد و هیچ زباله تجدیدناپذیری وارد تالاب نشود.»
حالا با طرح تفکیک زباله از 150 تن پسماند آبادان، 70 تا 80 تن پسماند تجدیدپذیر وارد تالابی می‌شود که همین حالا هم در فهرست مونترو قرار دارد. تا کنون به حال پسماندهایی که طی 30 سال وارد تالاب شادگان شده‌ و 100 هکتار از مساحت تالاب را درگیر کرده، هیچ فکری نشده است.
مصوبه استانداری زیر پا گذاشته شد
آخرین مصوبه ‏استانداری خوزستان اما از منع ورود پسماند به شادگان گفته بود. مصوبه‌ای که دادستانی و کارگروه استانی پسماند هم پای آن ایستاده بودند و از این موضوع به عنوان آبروی استان خوزستان یاد کرده بودند. محمد گراوند، معاون دادستان عمومی و انقلاب اهواز تیر ماه 99، شهرداری را مکلف کرده بود که حتی یک روز دیگر هم پسماندش را وارد تالاب نکند و بودجه‌ای که باید صرف برنامه‌های آتی و مسائل قهری تالاب شود، صرف پوشاندن اشتباهات شهرداری نشود. تا شهریور ماه به شهرداری فرجه دادند تا فکری به حال سیستم پسماند کند و 45 روز بعدش هم فکری برای پسماندهای سی ساله اما همه وعده‌ها روی کاغذ ماند و نمود اجرایی نداشت.
محمودرضا شیرازی، شهردار آبادان 28 آبان 99 به صدا و سیما اعلام کرد که محیط زیست اجازه انتقال پسماند به خوزستان را نداده است. شیرازی گفته بود: « قسمتی از گود زباله در ۲۰ کیلومتری خرمشهر به آبادان اختصاص یافت، با فراهم کردن تجهیزات و ماشین‌آلات لازم، وسایل لازم را به منطقه منتقل کردیم و آماده آغاز کار بودیم که اجازه کار را به ما ندادند. با این وصف تنها ۲۵۰ میلیون تومان ضرر و زیان برای شهرداری آبادان رقم خورد و دوباره ناچار شدیم زباله‌ها را در کرانه تالاب دفن کنیم.»
محیط زیست مخالفتی
با محل جدید نداشت
رئیس اداره محیط زیست آبادان اما می‌گوید که محیط زیست هیچ مخالفتی با انتقال پسماند به خوزستان نداشته و شهرداری از این کار سر باز زده است: «شهرداری جلوی کار را گرفت. ما هیچ مشکلی با انتقال این پسماندها نداشتیم. این بار اما ما از وزارت کشور به عنوان متولی مدیریت پسماندهای شهری می‌خواهیم این مسئله را ساماندهی کند.»
اگر چه چهارماهی است که دیگر پسماندهای تجدیدناپذیر آبادان راهی شادگان نمی‌شوند، اما این موضوع به معنی رفع خطر خروج تالاب از کنوانسیون رامسر نیست. فتحی نیا می‌گوید: «شاید من نتوانم در مورد خروج یا ماندن شادگان در کنوانسیون رامسر اظهار نظری داشته باشم اما با توجه به اطلاعی که از ضوابط و قوانین بین‌المللی دارم، اگر روند تخلیه پسماند و زباله ادامه داشته باشد، این تهدید وجود دارد.»
وضعیت تالاب شادگان از همان ابتدای سال 93 بغرنج بود. در تحقیقی که گروه تخصصی مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، در نشریه اکوبیولوژی تالاب در بهار هیمن سال انجام داده محل دفن پسماندها 38.2 درصد با ضوابط بین‌المللی همخوانی نداشت.
پای زباله بیمارستانی
هم به شادگان باز شد
مشکل فقط پسماند آبادان نیست. پسماند‌های شادگان هم در جاده شادگان به سربندر که معروف به جاده فولاد است رها شده‌اند. چند متر مانده به تالاب پر از زباله‌های بیمارستانی، نایلون و زباله‌های خشک و تری است که با یک باد روانه تالاب می‌شوند. فیصل عامری، ‌از فعالان محیط زیست شادگان به «پیام ما» می‌گوید: «هیچ تفکیکی درکار نیست و از پوشک بچه گرفته تا هر نوع زباله بیمارستانی در این منطقه ریخته شده و بخشی‌ از آن‌ها هم وارد تالاب شدند.» پیگری‌های فراوان «پیام ما» برای مصاحبه با مدیرکل محیط زیست و معاون محیط طبیعی خوزستان بی‌نتیجه ماند. حسن پسندیده، مدیرکل دفتر مدیریت پسماند هم اطلاعی از این موضوع ندارد. او می‌گوید: «جزئیات وضعیت نگهداری تالاب در دسترس ما نیست اما آن طور که به ما گفته‌اند پسماند شادگان و آبادان از شهریور ماه به محل جدیدی منتقل می‌شود.»
در این سال‌ها زندگی برای شادگان رفته رفته سخت‌تر شده است. حالا آبی که از جراحی به شادگان می‌رسد هم هر روز کمتر می‌شود.
عامری می‌گوید 80 درصد تالاب خشکیده و بی‌آب است. او وضعیت فعلی تالاب شادگان را این گونه شرح می‌دهد: «چه حقابه‌ای؟ به جای حقابه، 30 مترمکعب در ثانیه از پساب‌های شور نیشکر و حدود 6 مترمکعب در ثانیه از پساب‌های مملو از کودهای شیمیای شیلات آزادگان به تالاب می‌ریزد. به غیر از این‌‌ها پساب‌های کشاورزی و صنعتی و فاضلاب شهرستان باوی و شرق اهواز و همچنین پساب صنایع فولاد که فقط ادعای تسویه دارند هم روانه این تالاب می‌شود.»
ورودی این پساب‌ها از طریق نهر مالح است و مشکل وقتی حادترمی‌شود که پساب‌های با EC بالا و درجات مختلف اسیدی روانه این آبراه می‌شود. آن وقت است که ماهی‌هایی که حتی در فاضلاب انسانی و پساب شور نیشکر دوام آورده بودند، به یکباره تلف می‌شوند. هنوز تحقیقی روی میزان تلفات آبزیان منطقه صورت نگرفته اما عامری می‌گوید که جمعیت بسیاری از گونه‌ها کم شده است.
کدام ماهی؟
کاهش ماهی‌ها بیشترین تاثیر را روی معیشت صیادان محلی گذشته است. از شمال شرق تا قسمت انتهایی شادگان بوی فاضلاب می‌آید و لجن‌زار شده اما صیادان همچنان در این قسمت مشغول صیادی‌اند. جمال فرسایی از صیادان محلی به «پیام‌ما» می‌گوید: «زندگی ساکنان 16 روستا با ماهی‌گیری در همین تالاب می‌گذرد اما دیگر ماهی نیست.»
محلی‌ها از متخلفانی می‌گویند که شبانه روانه تالاب می‌شوند و با موتور برق به جان آبزیان می‌افتند. فرسایی می‌گوید: «بارها به محیط زیست شکایت کردیم اما فایده‌ای نداشته. زندگی ما از این طریق می‌گذرد و نهایتا 10 تا 12 کیلو ماهی برای امرار معاش صید می‌کنیم اما این‌ها با موتور برق هر بار بیشتر از 150 کیلو ماهی بزرگ از تالاب می‌گیرند.»
حتی کشاورزان
این آب را نمی‌خواهند
شادگان بیمار شده و تنش در بی‌آبی تکه تکه شده و هر گوشه‌اش با آلودگی تهدید می‌شود. دیگر خبری از آب پاک و سالم نیست. عامری می‌گوید تمامی شادگان آلوده به فاضلاب و پسماند است، تا جایی که کشاورزان هم این آب را نمی‌خواهند. گاهی هم که ناخواسته و به واسطه افزایش پسماند ورودی به تالاب، آب از حوضچه‌ها بیرون می‌زند و راهی نهرها می‌شود، چیزی جز خشکی باقی نمی‌ماند. عامری می‌گوید: «با افزایش حجم آب شیلات و پساب ورودی به تالاب، این آب روانه نهرهایی می‌شود که به سمت نخلستان‌ها می‌رود، 10 هزار هکتار نخلستانی که به دلیل آلوده بودن آب تالاب حالا یا خشک شده‌اند و یا کم بازده.»
وعده تازه محیط زیست
احمدرضا لاهیجان‌زاده، معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست ساماندهی فاضلاب شادگان را از اولویت‌های محیط زیست دانسته است. او سه‌شنبه هفته پیش در نشستی خبری وعده‌های تازه دارد و به «پیام ما» گفت: «فاضلاب شهر شادگان جزو اولویت‌های شهرهای ساحلی قرار گرفت و پروژه تصفیه‌خانه چند سال پیش کلنگ‌زنی شد و تا امروز بیشتر از 90 درصد پیشرفت داشته. طی چند ماه آینده تصفیه فاضلاب شهر شادگان به بهره‌برداری می‌رسد و از ورود پساب خام ممانعت می‌شود.»

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *