سایت خبری پیام ما آنلاین | افزایش سطح دریاها، هولناک‌تر از تصور ما

محققان می‌گویند افزایش سطح دریاها سریع‌تر و بیشتر از پیش‌بینی‌ها است

افزایش سطح دریاها، هولناک‌تر از تصور ما

آسلاک گرینستد، دانشمند تغییرات اقلیمی: این خبر خوبی نیست که ما متوجه شدیم پیش‌بینی‌های پیشین، شرایط را دست‌کم گرفته‌اند





افزایش سطح دریاها، هولناک‌تر از تصور ما

۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ۱۰:۰۱

افزایش سطح دریاها تا سال 2100 به اندازه 1.35 متر خواهد بود. این پیش‌بینی گروهی از محققان دانمارکی است و از داده‌های پیشین فراتر است. روند افزایش سطح دریا در دهه‌های اخیر سرعت بیشتری داشته است و این تهدیدی جدی برای شهرها و مناطق ساحلی است. محققان در این هشدار تازه گفته‌اند: افزایش سطح دریاها ترسناک‌تر از چیزی است که گمان می‌کنیم.

به گفته محققانی که می‌گویند پیش‌بینی‌های اخیر با داده‌های تاریخی مغایرت دارد، افزایش سطح دریاها احتمالا سریع‌تر و بیشتر از آن‌ چیزی است که پیش‌تر تصور می‌شد.
خبرگزاری گاردین دیروز گزارش داد که هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی در آخرین ارزیابی خود گفته است، به نظر نمی‌رسد که افزایش سطح دریاها تا سال 2100 بیش از 1.1 متر باشد. با این حال، محققان اقلیمی در انستیتوی نیلزبور در دانشگاه کوپنهاگ معتقدند که در بدترین سناریوی ممکن، سطح دریاها می‌تواند تا سال 2100 تا 1.35 متر افزایش یابد. آن‌ها در مقاله‌ای که در مجله « Ocean Science» (علوم اقیانوسی) منتشر شد، گفته‌اند، هنگامی که از داده‌های تاریخی در مورد افزایش سطح دریاها برای ارزیابی و تایید مدل‌های مختلف هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی استفاده کردند، متوجه اختلاف حدودا 25 سانتی‌متری شدند.

این خبر خوبی نیست

محققان گفته‌اند که مدل‌هایی که هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی از آن‌ها استفاده کرده، به اندازه کافی دقیق و با جزئیات نبده و بر اساس چیزی بوده که آن‌ها آزمون «بررسی واقعیت» می‌نامند.
«آسلاک گرینستد»، یک دانشمند تغییرات اقلیمی و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «این خبر خوبی نیست که ما متوجه شدیم پیش‌بینی‌های پیشین، شرایط را دست‌کم گرفته‌اند.»
او که دانشیار انستیتوی نیلز‌بور است، می‌گوید: «مدل‌هایی که برای پایه‌ریزی پیش‌بینی‌های افزایش سطح دریاها در حال حاضر استفاده می‌شوند، حساسیت کافی را ندارند.
به بیان صریح‌تر، وقتی آن‌ها را با سرعت بالا آمدن سطح دریاها با مشاهدات گذشته مقایسه می‌کنیم، چندان قابل توجه نیستند.»
با این حال او امیدوار است که از روش آزمایش آن‌ها برای محدود کردن مدل‌ها، معتبر کردن آن‌ها و کاهش عدم اطمینان استفاده شود. او گفته که این مقاله را برای دانشمندان هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی که در زمینه افزایش سطح دریاها فعالیت می‌کنند، ارسال کرده است.
پیش‌بینی‌های افزایش سطح دریاها که توسط هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی صورت گرفته، بر اساس مدل‌هایی برای ورقه‌های یخی، یخچال‌های طبیعی و انبساط حرارتی یا گرم شدن دریاها است که به صورت پازل در کنار هم قرار گرفته‌اند.
گرینستد اما گفته است که گاهی فقط مقدار محدودی از داده‌ها برای مدل‌های مورد آزمایش، در دسترس بوده است. به گفته او، مثلا پیش از مشاهدات ماهواره‌ای دهه 1990، هیچ اطلاعاتی در مورد میزان ذوب یخ‌های قطب جنوب وجود نداشته است.
گرینستد متوجه شد، گرچه داده‌های منحصربه‌فرد، وقتی از سال 1850 تا 2017، به صورت معکوس در زمان بررسی می‌شوند، می‌توانند افزایش واقعی سطح دریاها را منعکس کنند، اما زمانی که این داده‌ها را با پیش‌بینی‌ها ترکیب می‌کنیم، متوجه می‌شویم که آن‌ها بسیار محافظه‌کارانه هستند.
گرینستد گفته است: «ما در مجموع داده‌های تاریخی بهتری را برای افزایش سطح دریاها داریم که در اصل، به ما امکان آزمایش بر اساس پازل‌های ترکیبی مدل‌ها را می‌دهد.»
تیم تحقیقاتی در انستیتوی نیلز بور امیدوار است که روش آن‌ها برای اعتبارسنجی سناریوهای آینده با بررسی داده‌های گذشته، بتواند جایگاهی در چگونگی تجزیه و تحلیل افزایش سطح دریاها پیدا کند. «جنز‌هسلبرگ‌کریستنسن»، استاد بخش یخ، آب‌وهوا و ژئوفیزیک انستیتو و همچنین یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «ما امیدواریم که این روش جدید مقایسه‌ای بتواند به ابزاری تبدیل شود که بتوانیم از آن در مدل‌های آینده نیز استفاده کنیم.»

یک سناریوی خوشبینانه

سال 2019، سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده بود که در سناریوی خوشبینانه، در صورت افزایش ۲ درجه‌ای حرارت زمین که به افزایش سطح آب اقیانوس‌ها خواهد انجامید، دست کم ۲۸۰ میلیون نفر مجبور به تغییر محل زندگی‌ خود می‌شوند.
در آن گزارش آمده بود که مناطق مرکزی و غربی هیمالیا با افت قابل ملاحظه میزان آب برای کشاورزی روبرو هستند و مناطقی با پوشش یخ کمتر، به عنوان مثال در اروپای مرکزی، شمال آسیا و اسکاندیناوی، یخچال‌های طبیعی تا سال ۲۱۰۰ تا ۸۰ درصد از بین می‌روند.

تکرار هشدارها

به تازگی در گزارشی دیگر تصاویری ماهواره‌ای منتشر شد که نشان می‌داد در سراسر جهان سرعت ذوب یخ‌ها، در نیم‌کره شمالی و نیم‌کره جنوبی در حال افزایش است و از سال 1994 تا سال 2017 بیش از 28 تریلیون تن یخ در گرینلند و قطب جنوب و همچنین قطب شمال و اقیانوس‌های جنوبی ذوب شده است.
پیش از این، هیات بین دولتی تغییرات آب‌و‌هوایی، گزارش داده بود که ذوب یخ‌های قطبی تا سال ۲۱۰۰ میلادی می‌تواند سطح آب دریاها را از ۲۶ تا ۸۲ سانتی‌متر بالا ببرد. در آن زمان هم هشدار داده شده که این میزان بیشتر از پیش‌بینی‌های قبلی است. پس از آن، گزارش‌های دیگری منتشر شد که حاکی از افزایش سطح آب‌های آزاد تا سال ۲۱۰۰ بین ۵۲ تا ۹۶ سانتی‌متر بود.
این عدد باز هم در آخرین گزارش به 1.1 متر افزایش سطح دریاها رسید و هم‌اکنون، دانشمندان دانمارکی، می‌گویند افزایش سطح دریاها در سال 2100 به 1.35 متر می‌رسد.

مسئولیت انسان‌ها

در حالی‌که بسیاری بر این باورند که افزایش سطح دریاها در درجه اول تحت تاثیر تغییرات آب‌وهوایی است، اما خرداد امسال محققان دریافتند که انسان‌ها مسئول افزایش کنونی سطح دریا هستند.
بر اساس گزارشی که Earth (زمین) منتشر کرد، به گفته محققان دانشگاه راتگرز در ایالات متحده افزایش کنونی سطح دریاها با فعالیت‌های انسانی در ارتباط است و تغییر در مدار زمین، نقشی در آن ندارد.
بر اساس این مطالعه که در مجله Science Advances منتشر شده، «کنت جی میلر»، نویسنده اصلی این بررسی در دانشگاه راتگرز می‌گوید: «تاریخ یخبندان کره‌زمین بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد.
اگرچه میزان دی‌اکسید‌کربن، در دوره‌های بدون یخ کره‌زمین تاثیر مهمی داشت، اما تغییرات جزئی در مدار زمین از نظر حجم یخ و تغییرات سطح دریا تا زمان فعلی(قبل از تاثیر انسان) مهم‌ترین عامل بود.»
روند افزایش سطح دریا در دهه‌های اخیر سرعت بیشتری داشته است و این تهدیدی جدی برای شهرها و مناطق ساحلی است.
بیشترین کاهش سطح دریا مرتبط با آخرین دوره یخبندان در حدود 20 هزار سال پیش بوده است که سطح دریا در حدود 400 پا کاهش یافته است. بعد از آن، سطح دریا در حدود یک پا برای هر دهه افزایش یافته و این سرعت از 10 هزار سال پیش کند شده است.
محققان از همان زمان گفته بودند که افزایش سطح دریاها که در دهه‌های اخیر سرعت بیشتری یافته است، تا سال 2100 می‌تواند شهرهای پرجمعیت ساحلی، اراضی کم ارتفاع و زیرساخت‌های پرهزینه را از بین ببرد.» حالا بناست که تحقیقات آینده زمان‌هایی که زمین عاری از یخ بوده و همچنین نقش دی‌اکسید‌کربن جوی در یخبندان را بررسی کند.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *