سایت خبری پیام ما آنلاین | تصمیمات گروهی گرفته می‌شود

تصمیمات گروهی گرفته می‌شود





۲۲ دی ۱۳۹۴، ۲۰:۳۱

حق دوست رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی کرمان در واکنش به گزارشات مردمی:
تصمیمات گروهی گرفته می‌شود
در پی گزارشات مردمی و درد دل پرسنل علوم پزشکی کرمان درباره‌ی دو مسئله پیگیر مشکلات ایشان شدیم. اولین مسئله، کنسل شدن سرویس ایاب و ذهاب کارکنان علوم‌پزشکی بود و ایشان اظهار می‌داشتند که با وجود مسیر‌های دور و دشواری که از منازلشان در مناطق مختلف کرمان تا محل کارشان وجود دارد، ۷۰ هزار تومانی که برای هزینه‌های رفت وآمد به ایشان تعلق می‌گیرد بسیار ناچیز است و پاسخگوی هزینه‌های بالای رفت‌امد نمی‌باشد. دوم اینکه با تعطیل شدن مهد کودک‌هایی که مستقیما زیر نظر علوم‌پزشکی بوده و در محل‌کارایشان دایر گردیده بود، مشکلات بسیاری گریبانگیر پرسنل آن‌ مراکز شده و از سوی دیگر هم مربیان مهدکودک و به قول معروف خاله‌های مهد، پس از این تعطیلی‌ها بالاجبار به بخش‌های دیگر منتقل شده‌اند و در حال حاضر مشغول به کارهایی هستند که در تخصصشان نیست و آماده انجام وظیفه در آن موقعیت‌ها نیستند و هم خودشان و هم مسئولین بالا دستی‌شان دچار مشکلات عدیده‌ای شده‌اند. مربیان می‌گفتند که هرچند کار با ده‌ها کودک بسیار دشوار است اما بعد از چند وقت انجام وظیفه دیگر تبدیل به عادت شده بود و حالا از پس کارهای پیچیده‌ی دفتری و کار با نرم‌افزارهای مختلف بر نمی‌آیند.
بنا به وظیفه پس از شنیدن درد دل زحمت کشان عرصه بهداشت و درمان، با مدیرکل علوم پزشکی دکتر حق‌دوست تماس گرفتیم وی هم با کمال حوصله پرسش‌های ما را پاسخ ‌داد.
علت کنسل شدن سرویس‌ها و مشکلات پس از آن را شرح می‌دهید؟
درباره کنسل شدن سرویس‌ها عرض کنم که قانون مارا ملزم نموده که داخل شهراز گذاشتن سرویس خود‌داری کنیم و سرویس داخل شهر کاملا خلاف قانون است،و چندین سال‌پیش ابلاغ شده بود که این سرویس‌ها جمع‌آوری بشوند و ما هم پس از نظر‌خواهی از پرسنل که بیش از دو سوم ایشان موافق این امر بودند اقدام به جمع‌آوری سرویس‌ها کردیم و دلیل این رأی هم خیلی ساده‌است، اکثر پرسنل ماشین شخصی داشتند و از سرویس‌ها استفاده نمی‌کردند و در نتیجه به نفع ایشان بود که هزینه‌را نقدا دریافت کنند هرچند بار مالی این ماجرا برای سازمان دوچندان شده وسایل نقلیه مذکور ابدا در شأن پرسنل این سازمان نبودند و تقریبا هیچ وسیله گرمایشی و سرمایشی در آن ماشین‌ها نصب نبود و به هیچ وجه شایسته‌ی کارکنان زحمت‌کش چنین وسایل نقلیه‌ای نبود. از سویی تمهیدات اندیشیده شده که پرسنل ۲تا ۴ نفری که دریک مسیر قراردارند باهم و بایک وسیله نقلیه اقدام به ایاب و ذهاب کنند که هفتاد هزار تومان هم برای آنها در نظر گرفته شده که به عنوان هزینه‌های رفت‌آمد و به ایشان تعلق می‌گیرد.
ماجرای مهد کودک‌ها چیست؟
درباره‌ی مهد کودک‌ها باید گفت که این کارهای فرعی جزو وظایف اصلی ما نیست،و نمی‌توان توقع داشت که به جای وظایف اصلی ما که همانا بهداشت، درمان، آموزش و پژوهش است به مسائل حاشیه‌ای بپردازیم که جزو وظایف سازمانی ما نیست. در این‌که باید با همکارانی که بچه کوچک دارند همکاری و همدردی داشته باشیم شکی نیست‌،اما این مهد کودک‌ها از نظر ساختمانی واقعا وضعیت بدی داشتند و من سال اول که این‌ها را دیدم واقعا غصه دارشدم که چطور بچه‌های پرسنل روزی ۶ الی ۷ ساعت را در چنین مکان‌هایی سپری می‌کنند، در محیط‌های بسته با تراکم بالا و حداقل امکانات و از طرفی همه‌ی ما می‌دانیم که مثلا خانمی با ۵۰سال سن توانایی و حوصله‌ی سر و کله زدن با بچه‌‌ی کوچک را ندارد.حالا در این میان یک سری اتفاقات هم افتاده که خلاف قانون بوده و ما جلوی این رویکردها را گرفته‌ایم مثلا مهدکودک‌هایی بوده‌اند که تغذیه‌ آنها از غذای دانشگاه بوده است که خوب منطقی نیست و خودتان هم شاهدید که مهدکودک‌های استان به بچه‌ها ناهار نمی‌دهند و معمولا خانواده‌ها غذا را همراه با کودک به مهد می‌فرستند و یا مواردی بوده که از سرویس‌های دانشگاه برای ایاب و ذهاب بچه‌ها استفاده می‌شده و این خودش استفاده نابجا از بیت‌المال هست که ما این‌کار را نخواهیم کرد ومشغول سامان دهی این مسائل هستیم.
در نتیجه از پارسال ما پیگیر این بودیم که خصوصی سازی بشود و همان ساختمان‌ها را تجهیز کنیم، که بخش خصوصی مورد تایید بهزیستی با مجوز مورد قبول و لایسنس این مهم را به عهده گرفته و حالا عکس دوران گذشته که اگر برخورد نامناسبی یا بدرفتاری با بچه‌ها می‌شد بواسطه اینکه مربیان مهدکودک هم از پرسنل خودمان بودند نمی‌توانستیم برخورد شدیدی با آنها بکنیم، حالا بواسطه حضور بخش خصوصی اگر کوچکترین کم‌کاری و یا توهین و تحقیری درباره کودکان رخ بدهد می‌توانیم شدیدترین تنبیه‌ها را در نظر بگیریم. در عین حال مربیان هم بسته به تخصص‌شان در جاهای مختلف پخش شده‌اند و هیچ کدام به کار دور از شان و یا کارهایی مثل منشی‌گری ساده که کمتر از توانایی و آموزشی هست که ایشان دیده‌اند تا به حال به ایشان محول نشده. هرچند ممکن است عده‌ای فکر کنند در کار قبلی به حضور و غیابشان آنچنان کنترلی نمی‌شد و یا برای ایشان ساده‌تر بوده ونظارت کم‌تری بر کار ایشان صورت می‌گرفته اما در حال حاضر مشغول به اموری هستند مرتبط با تخصص‌شان و کاملا در شأن ایشان که امیدواریم در چند وقت آینده هم بتوانیم شاهد خدمات بی دریغ این پرسنل بسیار دلسوز و زحمت‌کش سازمان باشیم.
آیا تضمینی هست که تغییراتی که شما در این سیستم داده‌اید پایدار بماند و پس از تغییر مدیریت این سازمان شاهد تغییر‌برنامه‌های کلان این سازمان نباشیم؟
تضمین که نمی‌شود داد اما ما تمام تلاشمان را می‌کنیم که برنامه‌های‌مان دراز مدت باشند و با مشارکت کامل جامعه دانشگاهی و حتی غیر دانشگاهی باشد و همه اعضا در جریان ماوقع تغییرات باشند و تصمیمات گروهی گرفته بشوند، که اگر جابجایی صورت می‌گیرد بالاخره بطن سیستم در جریان مسائل باشند و کم‌تر تلاطم ایجاد بشود و باید دعا کنیم برنامه‌ها آنقدر مستحکم باشند انشالله اگر در دوسال آینده بنده در خدمت باشم این برنامه‌ها چنان جامع باشند که نفر دیگری هم اگر آمد بتواند همین برنامه‌ها را پیگیری کند.
در پایان سوالاتی هم درباره‌ی یکی از بیمارستان‌های در حال احداث استان با ایشان شد که انشاالله در مطلبی مفصل به آن سوژه خواهیم پرداخت.

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *