چهره برتر ورزشی سال: محمد صنعتی
وقتی خبر افتتاح خانه پیشکسوتان کرمان منتشر شد، خیلی ها گفتند این خانه هم افتتاح شده تا بسته شود. آن ها نمی دانستند پشت این خانه کیست. حاج محمد صنعتی، پیشکسوت نه فقط ورزش که پیشکسوت استان کرمان با هزینه شخصی خودش این خانه را ایجاد کرد و هنوز این خانه سرپاست. خانه ای که محل دور هم جمع شدن پیشکسوتان شده و تجلیل های گاه و بیگاه این خانه از کهن کسوتان ورزش باعث دلگرمی ست. معمولا زمانی که قهرمانی با افتخار به شهر خود باز می گردد این مسئولین هستند که با غرور به استقبال آنها می روند تا در جلوی دوربین خبرنگاران خودی نشان بدهند و بعد از وعده های بی‌شمار دیگر سراغی از آن قهرمان نمی گیرند. وای به روزی که قهرمان دورانش به علت پیری یا مصدومیت به پایان برسد. آن گاه دیگر کسی یادی هم از او نمی‌کند. در روزگاری که فقط پهلوان زنده خوش است، توجه به قهرمانان دیروز از کارهای نادری است که فقط از دست یک خاک خورده ورزش بر می آید. احداث خانه پیشکسوتان برگ زرین دیگری در ورزش کرمان می باشد که توسط حاج محمد صنعتی اتفاق افتاده است، وی شرایطی را محیا کرد تا این موسفیدان ورزش استان بعد از سال ها دور هم جمع شوند و جوانان آنها را بهتر بشناسند و بتوانند از تجربیات آنها استفاده کنند. جالب اینجاست که این اقدام را کسی انجام داده که نه پستی در سازمان‌های دولتی و نه حقوق و مزایایی دارد. صنعتی نه وظیفه ای در این باره دارد و نه اگر این کار را نمی کرد کسی از او خرده ای می گرفت. باید دست افرادی که بدون چشم داشت چنین اقدامات خیرخواهانه ای را انجام می دهند بوسید. افراد زیادی هستند که مدرسه، مسجد و یا پرورشگاه می سازند اما عده کمی حاضرند برای ورزش خرج کنند. امسال پنجمین همایش تجلیل از پیشکسوتان کرمان به همت حاج محمد صنعتی در حالی برگزار شد که پیشکسوتان دیگر شهرهای ایران در حسرت یک یاد کوچکند. محمد صنعتی را اگر هر سال به عنوان چهره برتر کرمان انتخاب کنیم کم است. چرا که در این روزگار کمتر افرادی هستند که از زندگی خود برای ورزش مایه بگذارند و هیچ چشمداشتی نداشته باشند.